De polder in

  

  

   Zondag 2 november. Zon en veel wind,heel veel wind. Eindelijk weer eens vissen.
   Vissen in de polder. Helaas maar een paar uurtjes. Maar beter als niets.
   Vanmiddag ga ik niet alleen op stap. Na contact te hebben gehad met Raymond was een
   afspraak om samen een paar uurtjes uit te waaien in deSchiedamse polder snel gemaakt.
   Net als de dag er voor scheen in de middag de zon. Niet echt fijn voor het heldere ondiepe
   water hier. Gelukkig staat er dan veel wind en doet een kabbel op het water veel goed. 
   Na nog geen vijf minuutjes fietsen kom ik aan bij Raymond. Hij staat dan al te wachten op mij. 
   Hij  heeft er net als ik heel veel zin in van middag.

   Snel tuig ik mijn splitcane 10 grammer op en hang daar onder mijn oude Albatros Mitchell 304 onder. 
   De Mitchell heb ik recent hellemaal schoon gemaakt en opnieuw voorzien van nieuw vet en een nieuwe 
   20/00 nylon lijn. Echt een heerlijk molentje voor het lichte spinwerk en met een goede slip. 
   Ook het werpen gaat super met dit oude molentje,mede door zijn brede spoel.

   Raymond daar in tegen gaat vissen met een 10 grams fairplay hengel. En dan wel een hele nieuwe. 
   De vorige eigenaar had hem ooit gekocht en had hem nieuw op zolder geparkeerd om vervolgens na 
   vele jaren in het bezit te komen van Raymond. De hengel word uitgerust met een mooi bijpassend 
   Penn molentje. Vandaag gaat deze hengel voor het eerst naar de waterkant.

   Nadat we zijn opgetuigd lopen we vol goede moed de straat uit en belanden aan de rand van de polder.
   Raymond begint met een streamer  en niet zonder succes. Al bij de eerste worp is het raak en heeft een
   snoek zich meester gemaakt van de angy bird streamer van Raymond.

     De snoek laat zien wat hij waard is en wijd geheel op eigen wijze de hengel van Raymond in. 

     Nadat de snoek was geland en onthaakt trekken we verder de polder in.

      Het water hier is pas geschoond en heel ondiep. Hier zien we even geen vis. Maar genieten is het wel. 

      Zon,wind en polder. Tjonge wat heb ik dit gemist. Langzaam glijd er een berg stress van mij af. 

      Even bij tanken,heerlijk. Ook Raymond geniet zichtbaar van het vissen en alles om zich heen. 

      Na een uur hier gevist te hebben besluiten we verder de polder in te gaan.                                        
      Hier was gedeeltelijk geschoond.

    Het stuk waar we nu in vissen is ook niet diep en met veel groen. Hier is alleen hoog te vissen met 

    een streamer. 

    Ondanks de harde wind is het verbazingwekkend hoe ver er nog te werpen valt met een streamer.

    Het is hier met mijn eerste worp raak….tenminste dat dacht ik mis. Een aantal worpen verder en een 

    tiental meter na rechts duikt er weer een snoekje naar de streamer. Nu is het wel raak en de eerste snoek

    voor mij is ook een feit.

        Samen genietend vissen Raymond en ik verder en lopen dieper de polder in.

      Ongemerkt loop je zo een heel eind weg.

      Dan gebeurt het iets dat nog zeker vijf keer zal gaan gebeuren .
      In het begroeide ondiepe water vlak  voor de kant een enorme    golf een snoek die de streamer probeert te pakken. 
      Nee…hij zwemt zich vast in het groen en kan op het laatste   moment net de streamer niet pakken en mist dus. 

      Hij moet alles uit de kast halen om zich los te krijgen en weer   naar het midden te verdwijnen. 

      Mijn hart klopt in mijn keel dit was een echte krokko. Bizar.

     Verderop gebeurt bij mij nog drie maal hetzelfde en ook Raymond mag hetzelfde beleven. 

     Snoeken die zich vast zwemmen in het groen langs de kant waar  nog geen 20 centimeter water staat.

     Dan uiteindelijk is het raak . 

     Een mooie snoek lukt het dan toch om mijn streamer te pakken.   Een mooie snoek die  er voor gaat en mijn hengel in een mooie    
   bocht trekt. Dit is echt genieten. Na een mooie dril kan de snoek   worden geschept en mag hij na onthaakt te zijn weer terug in het ondiepe water.

   Verschrikt zien we dat het bijna vijf uur is  en ik zou koken vanavond…… Na een wandeling van een

   half uur zijn we weer thuis bij Raymond.  Nagenietend van een paar mooie uurtjes die we samen 

   mochten beleven. 

   Snel tuig ik mijn hengel af  en spring snel op mijn fiets richting huis. Van het koken is niets meer gekomen

   En ja, de volgende keer mag ik gewoon nog vissen ;-). 

   Raymond bedankt het waren een paar leuke uurtjes.