Het is eind september als ik weer zin heb om te vissen. Ik zal moeten zoeken wat ik kan vinden veel staat nog ingepakt. Na 20 jaar op een flat te hebben gewoond konden we een mooi huurhuisje krijgen in een prachtig dorp midden in de polder. Een droom die werkelijkheid werd. Een huis met een tuin. Na 32 jaar te hebben ingeschreven hebben gestaan. En toen moest er verhuisd gaan worden. Inpakken uitzoeken en vooral weggooien. Onvoorstelbaar wat een mens in al die jaren bewaar. We zijn nu 10 maanden verder en nog steeds druk. Maar we zijn verhuisd. Alleen de meeste spullen van mij staan nog ingepakt op zolder.
Twee 5 grams spinhengels vond ik en een molentje met 16/00 nylon. Het begin was er. Nu nog passende spinners. Het enige wat ik vond waren wat spinnerblaadjes , ruitertjes en kogeltjes . In de lokale hengelsport winkel wat fluo dregjes in maatje 8 gekocht. Mijn bindgereedschap kon ik niet vinden. Wel wat veertjes en wol.
Zonder gereedschap om te binden toch nog wat weten te maken voor de 5 grams spinhengel.
De kleine man ,mijn vismaatje Sean is inmiddels niet zo klein meer met zijn bijna 17 jaar. Gelukkig is zijn passie voor vissen blijven bestaan in de 3 jaar dat ik niet meer echt roof viste. Mede door zijn enthousiasme heeft hij er voor gezorgd dat ik weer zin kreeg in het kunstaas vissen.
Het is Donderdag als hij naar zijn nieuwe school moet. Twee uurtjes les heeft hij. Ik besluit hem te brengen en mijn hengel en de vers gemaakte kunstaasjes mee te nemen. Na hem te hebben afgezet loop ik naar een watertje in de omgeving. Vlug tuig ik op. Een mooie oude singel nog vol met begroeiing en een kroosrand. Voorzichtig werp ik naar de overkant recht langs het kroos randje. Rustig begin ik te draaien. Ik vis met een smalle 45 mm terrible spinner. Een heel ander model dan Jan Schreiner voerde maar wel een die goed te vissen is op de 5 grams spinhengel. Het spinnertje doet het goed. Na de derde worp zie ik een schim achter mijn spinner aankomen. Deze is nu vlak voor mijn voeten. De schim een mooie snoek pakt voor mijn voeten vol overgave de spinner. De 5 grammer kromt ,hangen. Na een mooie dril kan ik de snoek landen. Het lijk of ik weer aangezet word. Man ,wat is dit gaaf en ja wat heb ik dit toch ook gemist.
Nadat ik de snoek heb terug gezet vis ik verder. In het watertje waar ik de snoek ving blijft het verder stil. Aan de overkant van de weg gaat het water verder in de vorm van een grote vijver. Nadat ik ben overgestoken werp ik het terrible spinnertje de vijver in. Tik,tik voel ik op het blad, dat moet baars zijn weet ik. Baars die tegen het blad van de spinner aantikt waardoor het blad even gestopt word. Na een aantal worpen krijg ik de bevestiging, baars.
Na deze baars volgen er nog een aantal. Dan gaat mijn telefoon. Mijn kleine maatje is klaar met school. Rustig loop ik naar de auto nog nagenietend van deze korte sessie. Bij de auto staat mijn maatje al bij bij de auto te wachten. Onderweg naar huis vertel ik hem mijn relaas nadat hij zijn verhaal over school had gedaan. Wat wel was te verwachte hij wilde ook vissen.....
Het is zaterdag. Moeder de vrouw is werken. Na het nodige huishoudelijke geweld en de boodschappen blijf er in de middag tijd over om te vissen. Sean wilde met zijn 5 grams Fairplay hengel vissen. Eerder de week hadden we er samen een molentje voor uitgezocht. Zijn keuze was gevallen op een Daiwa ninja 1000. Deze hadden we vol gespoeld met een 16/00 nylon lijntje. Tussen de buien door had ik wat 20 en 25 mm Colorado blaadjes gevonden. Na wat vliegjes te hebben gebonden er wat spinnertjes van gemaakt voor de 5 grams hengeltjes. We besluiten naar een watertje te gaan waar ik in mijn mijn jeugd viste. Geen garantie dat daar nog wat zou zitten maar als je het niet probeert weet je het niet was ons motto. Aangekomen bij het water komen er veel herinneringen terug. Wat had ik hier als jong mannetje veel gevangen met name baarzen, grote baarzen. Ze zullen ongetwijfeld in mijn geheugen met de jaren gegroeid zijn. En later in mijn tienertijd ook veel snoeken. Later ook mijn allereerste snoek op de vliegenhengel ook een die ik nooit meer vergeet. Maar genoeg gemijmerd. Rustig beginnen we samen te vissen. Het duurt niet lang of het is Sean die de eerste baars vang.
Na deze baars lijk het los te gaan en vangen we aan de lopende band baars en staan we samen te genieten.
De 20 en 25 mm Colorado spinnertje doen het super goed. Ze draaien en vangen als vergif. Dan krijg Sean een mooie aanbeet, niet van een baars maar van een leuk snoekje. Rustig pak ik het snoekje voor hem. Het eerste snoekje voor hem is ook weer een feit. Na een foto momentje mag hij terug het water in.
Na de snoek vangen we nog een aantal baarzen dan horen de kerkklok slaan en een blik op mijn horloge zegt dat we richting huis moeten om te gaan koken. Allebei zijn we weer voorzien van vitamine V. Dit smaakt naar meer. Onderweg ben ik alweer 2 stappen verder. Ik moet mijn gereedschap opzoeken om weer blaadjes en lepels te gaan maken... De drive is terug.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten