zaterdag 14 november 2015

Shakespeare, Ramond en Tourbiljohn.



Het is al weer een dikke week geleden dat ik hem voor het eerst zag. Samen met Ton op de beurs zag ik hem staan.  Na een korte kennismaking bleek dat hij al op leeftijd was. Hier en daar had hij al een kale plek. Hij klonk of dat hij chronische bronchitis had. Hij kraakte en piepte aan alle kanten. Toch ondanks de korte kennismaking voelde ik wel wat sympathie voor hem. Hij was nog niet zo slecht. Langzaam liepen Ton en ik verder. Maar los laten kon ik hem niet. Zal ik hem halen vroeg Ton. En voor ik het wist kwam Ton terug met hem. En hem was een heuse Shakespeare molen. Een Noris 2009 GD Maroon rood. Deze molentjes zijn gemaakt tussen 1972 en 1976. Simpele molens maar met een zeer goede slip.



Thuis gekomen kon ik het niet laten en opende ik de patiƫnt. Deze zat over vol met oud vet.




Na dit voor een groot gedeelte te hebben afgedaan met keuken papier haalde ik hem tot de laatste schroef uit elkaar. 


Hierna werd ieder onder deel zorgvuldig geweekt in de WD 40 om al het aangekoekte vet en vuil te verwijderen. Nadat dit werd verwijderd werd alles netjes droog gemaakt. En met een kwastje werden alle onderdelen voorzien van een dun laagje vet daar waar het hoorde en een druppeltje olie op plaatsen waar dat gewenst was. Ook de spoel werd geheel uit elkaar gehaald en de slip plaatjes gereinigd en voorzien van een druppeltje olie. En na een paar uurtjes sleutelen werd de Shakespeare genezen van zijn bronchitis en bleef een super lekker draaiend juweel over. Een juweel met een super goede slip waar ook de later gebouwde Shakespeare molentjes bekend om stonden. 


Ik spoelde het spoeltje op met een verse 20/00 maxima nylon lijn. Een lijn die uitstekend past bij een 10 grams spinhengel. Het mooie rode molentje paste dan ook uitstekend bij mijn 10 grams Fair Play grafiet waarvan de wikkelingen ook rood bruin zijn.



Een week lang lag het molentje op de kast en geregeld kon ik het niet laten er een draai aan te geven. Helaas zit ik nog steeds met een enkel die niet optimaal werk en die ik niet te veel mag belasten. Fietsen een beetje lopen en zwemmen, mag ik er mee. Geen grenzen opzoeken op kans dat mijn pees afscheurt. 

Het is dan ook al zaterdag als Raymond contact met mij heeft en aangeeft dat we samen een uurtje op zondag kunnen gaan vissen. Dan pakken we de fiets en kan je af en toe afstappen om te gooien op een goede plek. Zo gezegd zo gedaan. Na weken te hebben binnen gezet probeer ik het voorzichtig. Het is rond half twee als ik bij Raymond ben. Samen fietsen we de polder in. Lekker rustig en niets forcerend. Beide hebben we een 10 grams spinhengel meegenomen. Raymond heeft een door mij gemaakte terrible 45 mm aan zijn lijn hangen terwijl ik een witte streamer van mijn hand aan de lijn heb hangen. Wat is dit heerlijk rustig fietsend door onze mooie polder. 



De omgeving ziet er uit als de herfst. Alleen de temperatuur klopt er niet bij. Het is vrij warm voor de tijd van het jaar. Ons kan het niet schelen en rustig rijden we door de polder. Zo nu en dan stoppen we om even te vissen.



Het blijft vrij stil aan de andere kant van de lijn. Tot dat we op een plek komen waar het kleine streamertje vol word genomen door een waterwolf. Ik schrik er zelfs van. ZZZZZZZ….. los. De slip van de Shakespeare stond te los. Shit niet opgelet. Snel draai ik de slip wat strakker. En test hem even met de hand door net boven de molen aan de lijn te trekken. En de slip zo te draaien dat onder spanning de lijn rekt en de slip gaat draaien. Hierna maak ik een korte worp op de plaats waar ik de waterwolf eerder haakte. Ook nu wil deze de streamer maar schiet weer los.



Dan zie ik Raymond die vijf meter verder staat schuin werpen richting een kruising van de sloot en ziet kort hierna een schim die het 45 mm terrible spinnertje vol pakt. Zijn hengel kromt. Hangen. Ik roep nog naar hem : ‘Dat is misschien die van mij die doorgezwommen is’. Maar dat dit niet zo is blijkt uit de klap die ik op mijn hengel krijg. Hangen. Naast elkaar staand hebben wij beide een mooie snoek aan de lijn. Een heel apart gevoel als je samen staat te drillen.



Dan is de snoek van Raymond uit gedrild. Op het moment dat hij de mooie rover wil pakken draait hij en schiet los.  Mijn snoek is nog vol bezig en neemt nog een run. ZZZZZ doet de slip van de oude Shakespeare. Wat een heerlijk molentje. Nadat hij van zijn bronchitis was verlost spint hij weer als een nieuwe. En ik staat te genieten. Te genieten van deze mooie vis en van de omgeving en het lekkere weer. Maar natuurlijk ook van het gezelschap van Raymond. Wat heerlijk als je zolang binnen heb moeten zitten. Geweldig.

Kort hierna kan de snoek met de hand worden geland en laat deze mooie rover zich zien.


Na onthaakt te zijn laat ik hem weer terug glijden in het ondiepe polder water. Water wat hier niet dieper is dan 20 centimeter. wat is dit genieten. En ik besef hoe ik dit gemist heb de afgelopen tijd. Rustig vissen we verder. Het duurt niet lang of ik haak weer een rover. Deze rover is een stuk kleiner dan de andere. Maar dat maakt mij niets uit. Ooit heb ik gezegd dat als ik van de kleinste vis niet meer kan genieten ik stop met vissen.En zo denk ik er nog steeds over. Ook deze mooie kleine rover wordt met de grootse zorg geland, onthaakt en terug gezet. 


Dan stappen we weer op de fiets en fietsen rustig verder door dit mooie gebied. Langzaam begint het al donkerder te worden. We stoppen nog een maal bij een brug. Hier vangt Raymond nog een baars. 


Dan is het echt tijd om rustig naar huis te fietsen. Wat een heerlijk uurtje polder. Beide hebben we van deze korte sessie genoten en rustig fietsen we naar huis.



Het is dan een dag later als ik thuis zit. Met opruimen had ik een oud spinnerblad gevonden. Een Frans spinnerblad van het merk Tourbillion type Joly. 



Ik besluit om het blad na te maken. Hiervoor heb ik nog wat stukjes metaal wat ik over had van het lepeltjes maken.  Een stukje koper,messing en RVS. 



Hieruit maak ik drie blaadjes na voorbeeld van het oude Tourbillion blad. Ik vind nog een oude tourbillion spinner welke heel is. Deze spinner heeft een speltsluiting waaraan een dreg met een rode pluim hangt. Het kogeltje waar het blaadje op draait zit vast geklonken aan de as van de spinner. Vol goede moed begin ik te buigen en het luk me om een spelt te buigen op de as. Echter het kogeltje vast klinken waag ik mijn niet aan. Een stukje rode tube er onder voldoet ook. En zo lukt het me een soort Tourbillion spinnertje te maken. 



Op een enkele haak bind ik een rode pluim en de spinner is compleet. Thuis word het spinnertje gekscherend Tour bil john genoemd. Ik kan er wel om lachen.



Het mooie van deze sluiting is dat je altijd je haak kan wisselen. Je kan er een vlieg achter hangen tijdens een vis sessie of deze wisselen voor een streamer. Of bij veel baars wisselen voor een kleinere haak. Ja, dit spinnertje biedt vele mogelijkheden. Omdat het spinnertje uit de hand draait als een lier en ik nu dus goede hoop heb dat deze hetdan ook goed doet maak ik er ook nog met een enkele haak en een flaptail. Dan krijg ik ook nog het idee om glitter op het blad te doen.



Een dag later krijg ik de kans om de spinner hier naast het huis door het water te halen. Het spinnertje draait als een lier en is goed voelbaar op de hengel. De hengel welke ik had meegenomen is dezelfde als van afgelopen zondag de grafiet 10 grammer met de rode shakespeare. Het duurt niet lang of de eerste snoek meld zich.




Deze mooie rover kon niet van het goed draaiende spinnertje af blijven. Dit herhaalt zich nog twee maal en vang ik dus in precies 30 minuten 3 snoekjes. 



En ik weet dat deze Tour Bil John spinners top zijn.En als kleine waterwolfen er al niet af kunnen blijven dan....