zaterdag 15 oktober 2016

Vissen met de stompe terrible spinner



Het is vorige week een donderdagmiddag na half vier als ik me verveel. In de kast zie ik dan nog een stukje messing liggen. Vroeg eten we vandaag niet dus ik besluit om van het kleine stukje messing blaadjes te maken.


Het weer is heerlijk, de warmte is weg en ik krijg weer kunstaas kriebels. Licht kunstaas vissen in de vorm van een spinnertje voorzien van een enkele haak met daarop een vlieg en gevist op een vijf grams spinhengeltje. Heerlijk wat kijk ik hier na uit.


Lang hoef ik niet te verzinnen welke blaadjes ik zal gaan maken. Het stukje messing is net groot genoeg om er twee 25 mm stompe terrible blaadjes en een 35 mm slank terrible blaadje uit te halen. Als ik de omtrek heb afgetekend zie ik dat het een precisie werkje gaat worden. Gelukkig lukt het mij om de drie blaadjes welke ik voor ogen had uit het stukje messing te halen. 

Het stompe blaadje dat ik wil maken is een evenbeeld van een oud 25 mm terrible blad. Een blad zoals ze in de oudere boeken van Jan Schreiner staan afgebeeld. Deze bladen zijn totaal anders als de huidige stompe terrible bladen. 

Links het oude model en rechts het nieuwe model 25 stompe terrible

Persoonlijk vind ik het oude model blad beter dan het nieuwe model blad. Het is wel leuk om te zien hoe verschillend de bladen zijn. Een ding hebben ze wel gemeen met elkaar. Ze zijn perfect te vissen op een vijf grams spinhengel. 

Rustig begin ik aan de klus en later die avond zijn er drie mooie bladen gereed om verwerkt te worden tot een spinner. Op een van de blaadjes plak ik zilver tape. En zo heb ik dan een zilver en koper kleurig 25 mm terrible blad. Ik krijg het zelfs nog voor elkaar om drie vliegen te binden voor de spinnertjes maar dan houd het op.


Het is vrijdag heel vroeg als ik hier aan tafel spinners zit te buigen en van de drie bladen en vliegen complete spinnertjes maak. 

Het eind resultaat drie mooie spinners
 Graag had ik die middag in de polder op karper willen vissen met Job. Helaas heeft de vrouw een avonddienst en zal dat er niet in zitten. Gelukkig kan ik in de middag twee uurtjes vissen als ik ernstig beloof om op tijd thuis te zijn. En zo gebeurd het dat ik in de middag op de fiets naar de rand van de polder rijd gewapend met mijn oude 5 grams geel glas hengeltje met daaronder een oude pelican 50 molen. De molen is vol gespoeld met een verse nylon lijn van 16/00 dik. In de zak van het vest wat ik draag branden drie spinners van verlangen om te laten zien hoe ze het doen. Ondanks dat heb ik voor de zekerheid ook nog een streamertje, lepel en een plugje meegenomen. Je weet tenslotte maar nooit en als je maar twee uurtje heb moet je die optimaal kunnen benutten.



Aangekomen bij het watertje waarin ik wil vissen zie ik dat dit nog flink begroeid is en vrij ondiep. Aan de overzijde wordt het water flink geschoond en daar is het dus geen optie om nu te gaan vissen.

Het polder watertje
 Als eerste knoop ik de koperkleurige 25 mm stompe terrible spinner aan de lijn. Rustig werp ik schuin naar de overzijde van het water. Het spinnertje raakt het water en begint direct te draaien. Rustig begin ik te draaien en het spinnertje snort tevreden op de top. Dan een kolk en ik zie een snoek van een centimeter of zeventig vol het spinnertje pakken. De oude geel glas buigt en schiet daarna weer in rechte stand. Los…. Rustig weer inwerpen en draaien. Dan zie ik een streep de hengel buigt weer en….los. Door de polaroid bril die ik draag zie ik een snoek van zo een 50 centimeter weg zwemmen. Twee snoeken op dit kleine stukje schiet er door mij heen. Beide hebben er geen zin meer in. Maar aanbeten van andere snoeken volgen wel. Het ligt vol en ze zijn los. Maar niets word gehaakt. Volledig in de war probeer ik alles. Het streamertje, lepel en plug hangen na elkaar in de spelt. Maar ook bij dit kunstaas hetzelfde. Ze klappen er vol op maar niets word gehaakt. Inmiddels staat de teller dan al op 12 missers. 

Ik ben dan reeds al een stuk vissend verder gelopen en op de helft van het polder watertje. En er schiet van alles door mijn hoofd. Zoveel missers heb ik volgens mij nog nooit gehad. Ligt het aan de hengel, haak of….ik weet het gewoon niet maar vis wel enigszins onzeker verder. Ik heb dan reeds het 25 stompe terrible spinnertje weer aan de lijn hangen. Wat opvalt, is dat het in dit stuk van het polder water het iets minder begroeid is en dat het een stukje dieper is.


Dan een harde tik op de vijf grammer gevolgd door een vinnig gebonk op de top. Een baars weet ik dan. En deze blijft hangen en word deze baars de eerste vis aan de zelfgemaakte terrible spinner met het stompe blad. Het geeft in ieder geval vertrouwen. 

De eerste baars
De tweede helft van het water blijkt ook vol met vis te liggen. Want ook hier volgt aanbeet op aanbeet. En niet alleen baars maar ook van snoek. Snoek die nu wel blijft hangen. En zo vang ik de eerste snoek, geen grote maar het plezier is er niet minder om.


 Ik wissel de drie spinners onderling om ze te testen en alle drie vangen ze vis.


Maar de stompe terrible spinnertjes liggen ver voor. Stond ik net nog heel onzeker mijn hersens te kraken hoe het mogelijk was er zo veel te missen zoveel sta ik er nu te vangen. De ene na de andere snoek en baars pakken het spinnertje. 


De kleinste, onvoorstelbaar
Mijn twee uur zit er nu bijna op en ik zal naar huis moeten afzakken. De teller staat dan al op 6 snoeken en 10 baarzen. Ik sta te genieten. Nog een kleine inham wil ik afvissen voor ik ga. En dan na twee worpen word de stompe terrible vol gepakt. En na een mooie dril kan ik een dikke snoek van in de 70 centimeter landen. Ik sta werkelijk te genieten. Nadat deze mooie snoek onthaakt is gaat hij terug zijn water in en ik richting huis.

Een dikke 70 er



Het 25 mm stompe terrible spinnertje


 Het is dan zaterdag als er flink boodschappen gedaan moeten worden. Als ik dan in de buurt van een winkel kom waar ze ook metaal verkopen loop ik even naar binnen. Met een mooie plaat rvs kom ik naar buiten met het idee nu ook alle bladen in het zilver te kunnen maken.

Na thuis gekomen te zijn duurt het ook niet lang of ik haal een klein hoekje uit het plaatje. Voor dat ik het weet ben ik stompe terrible bladen aan het maken. 

Het stukje rvs

Dat het niet zo makkelijk zou gaan wist ik wel. Dit materiaal is veel harder dan koper en of messing. Het valt ook niet mee om de gaatjes te boren in het materiaal. Uiteindelijk lukt het na enige arbeid om drie bladen te maken. Bladen die dan ook nog eens naar mijn zin zijn. 

Het eerste van de drie blaadjes klaar
Het is dan zondag als ik op mijn gemak vliegen bind en er spinnertjes van bouwt. 

Een van de spinnertjes klaar
Na het weekend moet ik werken en wachten tot woensdag eer ik weer naar de waterkant kan gaan. In de ochtend van die woensdag heb ik dan van 10 uur tot half twaalf de tijd om te gaan testen met de zilveren stompe terrible spinnertjes. Daarna moet ik richting school om de kinderen te halen.

Ik besluit naar de zelfde polder te gaan als de week er voor en daar te vissen. 


Aangekomen knoop ik direct een spinner aan de lijn en vol verwachting werp ik hem niet te ver weg. Ik wil zien hoe deze spinners het doen. Ik kan opgelucht ademhalen. Alle drie draaien als een lier en snorren op de top van mijn vijf grammer. Dit keer had ik voor de gelegenheid mijn lange vijf grammer meegenomen. Hiermee ben ik meer in staat om door het groen te sturen. Het duurt niet lang voordat de eerste baarzen zich melden. 

Een van de baarzen op de zilveren stompe terrible
Heerlijk sta ik te genieten langs het polder water. Alleen de wind maakt het wel kouder dan ik had ingeschat. Oosten wind brrr. Maar ondanks dat is het heerlijk hier langs het water. Dan in een zijslootje krijg ik een misser. Snel gooi ik nog een keer het slootje in en nu is het wel raak. En mijn vijf grammer maakt een mooie buiging voor een mooie snoek. Een snoek die er zin in heeft en zich niet zo maar gewonnen geeft. Na een korte mooie dril kan ik deze polder krokko landen. Een mooi exemplaar van rond de 70 centimeter.




Na onthaakt te zijn mag deze na het maken van een foto weer terug het water in. Ik pak mijn spullen en werp nog een keer op dezelfde plaats als waar ik zo juist de snoek ving. Na een halve meter gedraaid te hebben zie ik een streep aankomen vanuit het slootje. Of het spinnertje het laatste is wat eetbaar is in het slootje word deze vol gepakt door een mooie snoek. 


ik sta echt te genieten nu en ben de koude oosten wind al weer vergeten. Nadat deze snoek tijdelijk op het droge is geweest vang ik nog een baars en op de valreep nog een snoekje.


Drie snoeken en vijf baarzen in anderhalf uur

Ik kan met deze uurtjes van vandaag en van de week ervoor wel zeggen dat de door mijn gemaakte stompe 25 mm terrible spinnertjes met het oude model blad wat ik zelf maakte het zeer goed doen. Voor mij in ieder geval een reden om voor de komende maanden nog een voorraadje te gaan maken.






woensdag 14 september 2016

Tropen kolder in de polder



Het is maandagavond als ik te horen krijg dat dat de kids een tropenrooster draaien op dinsdag en dat de vrouw in de ochtend moet werken. Ik zou dinsdag kunnen vissen en dan zelfs tot 2 uur. Tenminste als dat uit te houden is bij dik 30 graden wat ik zelf niet denk. Diezelfde avond heb ik nog wat ap verkeer met Raymond.



Het is dan dinsdag ochtend heel vroeg als ik wakker word en besluit vandaag eens te gaan vissen met de vliegenhengel op voorn. Iets wat ik al een lange periode niet gedaan heb. Zo zou ik ook geen snoek kunnen vangen. Met deze temperaturen is het ook niet verantwoord om deze waterwolfen te haken. 

Dan volgt er een kleine zoekactie hier thuis. Want als ik iets opberg…..Uiteindelijk vind ik dan toch uiteindelijk wat ik nodig heb, doosje vliegen, hengel en reel en wat klein materiaal. Met een enigszins dikke nek van deze zoekactie breng ik de mannen naar school. 

Als ik thuis terug kom zie ik dat ik een berichtje van Raymond heb ontvangen. Hij kan ook even vissen tot 11 uur. Ik stuur hem direct een berichtje terug dat ik met de vliegenhengel gaat vissen en dat ik zijn kant op kom.



Een kleine vijf minuten later zit ik op mijn stalen ros richting Raymond. Zelfs nu al is het warm er staat nog geen zuchtje wind. Bij het huis van Raymond aangekomen staat deze al te wachten voor zijn huis. Gezamenlijk fietsen we richting de polder. Raymond gewapend met zijn rapier en ik met mijn splitcane vliegenhengeltje. Een cattanach aftma 4 met een lengte van 7 Ft gemaakt door Eric Terluin van Flevocane met daaronder een Tiemco reeltje.



Het duurt ook niet lang of we staan voor onze polder. Een polder die er met dit heldere weer prachtig bij ligt. We besluiten direct  te gaan vissen.



Rustig knoop ik een zelf gemaakt vliegenlepeltje aan de lijn. Dit lepeltje had ik een hele tijd geleden al gemaakt van een 12 mm colorado spinnerblaadje.Simpel te maken maar wat na de eerste worp al bleek zeer effectief. 

Nadat het lepeltje het water raakt begin ik rustig binnen te strippen. Het lepeltje is goed te volgen, zeker met de polaroid bril op. Dan zie ik vanuit mijn ooghoek een zwarte streep aankomen. Snoek, schiet er door mij heen. Die wil ik toch niet op het lepeltje hebben. En zo kan ik net voorkomen dat de snoek zich vergrijpt op dit kleine lepeltje van 12 mm. Bij de volgende worp is het een baars die niet van het lepeltje af kon blijven. Deze baars zou in dit stukje de enige vis verder blijven.



Nadat we een stukje verderop zijn belandt vangen we nog wat baarzen en voorns maar ook hier valt het daarna helemaal stil.

Baars op het vliegenlepeltje

Als we dan nog wat verder de polder inrijden zien we dat er veel bedrijvigheid is. Kanten van het water waar we willen vissen worden bijgehaald door een graafmachine. Niet echt een ideale plek nu om te gaan vissen. We besluiten verder te fietsen. Hier word het water ook weer helderder.


 Ook hier vangen we enkele vissen.

Er was geen zuchtje wind
Of het door het weer komt of niet het is vanochtend hard werken voor een visje. Mondjes maat vangen we een aantal baarsjes. Dan word het voor Raymond langzaam tijd om vissend richting huis af te zakken. 

Als we langs de plek komen waar we eerder begonnen om nog even te vissen zien we dat deze plek reeds is ingenomen door een vliegvisser. Even proberen we het nog maar als er dan nog een vliegvisser bij komt word het ineens wel erg druk. We besluiten af te zakken naar huis.


In de woonwijk wijk gekomen scheiden onze wegen en gaat Raymond naar huis en ik besluit het nog op een andere plaats te proberen. Deze plek ligt nog redelijk in de schaduw van wat bomen. Dat het geen verkeerde keuze is geweest om hier even te gaan blijkt al snel. Bijna ieder worp levert vis op. Baars en voorns alles door elkaar.



baars en voorn werden door elkaar gevangen
Langzaam zie ik dat de voorns gaan azen in de oppervlakte. Ik besluit de nimf waar ik mee vis te ruilen voor een droge vlieg. En dan wel een die gewoon altijd blijft drijven gemaakt van een zilver plastic kraaltje met een foam ruggetje erop gebonden volgens de overlevering een duikerwants. Hoe dan ook deze is zichtbaar en blijft drijven. Ik vind het een van de mooiste manieren van vliegvissen zo een drijvende vlieg die van het wateroppervlak word opgezogen. Ik staat te genieten en de splitcane hengel moet nu wel werken. Keer op keer verdwijnt het vliegje van de oppervlakte en worden er voorns gehaakt. 

een van de tijdelijke slachtoffers van de duikerwants
Maar aan alles komt een eind. Tegen twaalf uur is het hier ook niet te harden en ik besluit te stoppen. Drijfnat van het zweet kom ik thuis nog na te genieten van alle mooie vissen die ik op de vliegenhengel mocht vangen vandaag.