zondag 15 juni 2014

Vaderdag 2014


Vaderdag 2014, heel vroeg in de ochtend,ik weet niet eens meer hoe vroeg het was werd ik wakker gemaakt. Mijn ogen zaten nog dicht geplakt. Naast bed stonden twee kleine mannen te stuiteren om hun Vaderdag cadeautje te geven. Cadeautjes waar ze lang op hebben zitten knutselen en die dan ook nog eens geheim moesten blijven. School lokalen waren de laatste weken taboe voor vaders. Want er werd in het diepste geheim gewerkt. En dan na alle inspanning de spanning, pap wakker maken en eindelijk de cadeautjes geven. Van onze dochter kreeg ik een mooi oranje shirt waar na verluidt buiten de voetbal van het Nederlands elftal ook gewoon in gevist kan en mag worden. beide mannen hadden super leuke knutsels gemaakt. Wat is dat toch gaaf om zo in het zonnetje gezet te worden. Ook van mijn vrouw kreeg ik een mooi cadeau een penhengel om te vissen op karper. Wel is waar een moderne stok,maar wel een om zwaarder mee te vissen in begroeid water. Ik kan wel zeggen dat ik enorm verwend ben vandaag.


Om  even voor tien uur wil de jongste er even uit om te vissen. Hij bleef  zeuren,waarop mijn vrouw aangaf even een uurtje met hem te gaan vissen. Aan hem gevraagd waarop hij wilde vissen. Snoek was het antwoord en met je nieuwe split die beebee. Daar mee bedoelde hij op mijn bb1 splitcane welke ik voor mijn verjaardag heb mogen krijgen van vrouw en kinderen. Een prachtige hengel gebouwd door Eric Terluin van Flevocane.

Zo gezegd zo gedaan de hengel opgetuigd en alle verdere benodigdheden in mijn vest gestopt en vlug naar  de waterkant. Een klein uurtje hadden we maar. En daarom wilde ik niet te veel tijd verspijkeren aan een stuk lopen. Na samen even in een dicht begroeid vijvertje te hebben geharkt haakte we een kleine baars. Hellemaal geweldig vond hij het. Of hij hem mocht terug zetten. Nou zo geschiedde.netjes zette hij de baars terug.

Pap zijn de snoeken op vakantie vroeg hij.  Ik vroeg hem waarom? Nou gewoon ik wil er een vast houden en terug zetten. Ik gaf hem aan dat dat wel zou kunnen maar gezien de begroeiing in het water het niet mee zou vallen om er een spinnertje in uit te laten. Tja en als je spinner niet door het water gehaald kan worden dan vang je dus ook niets. 

Zullen we daar even Pap en hij wees naar een heel smal slootje. Het zag er wel minder begroeid uit maar veel hoop er iets te vangen had ik niet. Ik zag dat inmiddels dat we ook aan onze tijds limiet kwamen. Vlug dan zei ik tegen hem. En zo liepen we naar het kleine slootje. Een worp en een tik op de split. Een baars???? Mis. Nog een worp. RAAK , geen baars maar een mooi snoekje was over de sanborn heen geschoven. Het kleine mannetje stond te springen van opwinding naast me.  Geef me je net pap zei  hij met een hoog stemmetje. En zo gebeurde het dat we samen de snoek schepte. Geweldig zo een klein enthousiast mannetje springend naast de snoek.  


Pap mag ik hem vast houden? Durf je dat vroeg ik hem. Tuurlijk pap en ik doe hem ook terug in het water. Voorzichtig liet ik hem de snoek vast houden. Daar stond hij dan met een samen gevangen snoek zo trots als een pauw. Na de foto's zette hij de kleine rover netjes terug in zijn vertrouwde omgeving.




Samen liepen we naar huis na kletsend over de grote snoek die we samen mochten vangen.
 Ik prijs mij zielsgelukkig met mijn gezin. Ze hebben mij behoorlijk verwend vandaag. Met zijn allen werd het onvergetelijke dag. Bedankt heren en dametjes.

dinsdag 3 juni 2014

Een nieuw seizoen


Een nieuw seizoen een nieuw begin ,zaterdag 31 mei 2014.  28 februari 2014 had ik mijn laatste wapenfeit. Een mooie snoek op de vliegenhengel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik in de gesloten tijd weinig tot niets heb kunnen doen. Een zenuwbeklemming in mijn nek was hiervan de oorzaak. Constant slappende handen. Nu na vele afspreken met de fisio gaat het langzaam iets beter. Hellemaal stil heb ik ook niet gezeten.

Een paar weken geleden ben ik voor het eerst er op uit geweest met de penhengel op karper samen met Peter Linzell. Peter heeft mij die dag wegwijs gemaakt in het karper vissen. Vier oer Hollandse boeren karpers mocht ik vangen in het mooie Noord-Holland in een ongerepte polder. Ik moet zeggen dat ik er van genoten heb en er een verslaving bij heb. Struinend met pen en korst op karper is zo ontzettend spannend. Twee weken geleden heb ik op een zaterdag heel vroeg ook een mooie Schiedamse karper mogen vangen van wel 85 centimeter. Echt bizar wat een vis was dat. Nadat ik de vis had terug gezet leek het of er een knop werd omgezet. Als op commando zag ik vanuit het niets tientallen karpers rijen en paaien. Een machtig gezicht,wat mij ook verder deed besluiten ze met rust te laten. Al denk ik niet dat ik er een had kunnen vangen.


De laatste zaterdag van mei,nationale hengelsportdag,hoera we mogen weer. Helaas voor mij was deze dag al volgepland en vissen stond er niet bij. Er bleef maar een oplossing over en dat was heel vroeg opstaan. Nou om zes uur stond ik in de polder. Wat is dat toch mooi (niet het vroege opstaan overigens). Ik was al door dichte mist heen gereden en kwam op plaats van bestemming aan. Daar heb ik eerst zitten genieten van alles om mij heen. Wat een schoonheid de polder met al zijn bewoners die ook net leken te ontwaken.





Rustig tuigde ik mijn 3 grams splitcane hengeltje op en zette mijn oude mitchell 308 er onder. Volgespoeld met verse 14/00 nylon.  Gewapend met beatle bugs, sanbornspinners en bunny spinnertje voor de 3 grams hengel trok ik de polder in. Kraakhelder water geen vis te zien. Geen tik van een baars en geen enkele voorn te zien.

Na een uur lekker hebben te gestruind en genoten te hebben van alles om mij heen had ik nog geen tikje gehad. Ik besloot eens te kijken hoe de bunnystreamer het deed op de drie grams splitcane hengel. Een paar worpen verder wist ik het,hij deed het super en was goed te werpen met het hengeltje. na nog een kwartiertje te hebben geworpen zag ik dat het al tegen achten was. Ik besloot langzaam terug te gaan en het laatste uur bij mij om de hoek te proberen.
Het was echt een van de laatste worpen, de lijn ging er vandoor en de splitcane begon te buigen trrrrt de slip van de benjamin. Een snoek ,verbaasd als ik was begon ik met de dril. Deze polder krokko had er zin in en knokte lekker op het lichte hengeltje. Het hengeltje en de mitchell 308 benjamin bleken uiteindelijk de langste adem te hebben en kon de snoek worden geland. Een mooie snoek van in de 60 centimeter,de eerste van het nieuwe seizoen.




Snel ging ik  richting het watertje vlak bij mijn huis. Daar werden ook de eerste baarzen en baarsjes gevangen. Wat een heerlijk gevoel op een splitcane hengeltje. Iedere venijnige tik die vriend baars uitdeelde voelde je er op. Heerlijk stond ik te genietenlangs de waterkant in een waterig zonnetje wat een beetje begon door te komen.





Niet veel later hoorde ik de kerktoren slaan. Negen keer. Voor mij het signaal om naar huis te gaan om de rest van het programma af te gaan werken.  Maar  met een mooie snoek en een stuk of vijftien baarzen en baarsjes een heel goed begin van het nieuwe seizoen. Voldaan ging ik naar huis en na een lange periode eindelijk weer opgeladen met vitamine V.