Het beste van Jan Schreiner en Ben Pont samen...

Het is twee weken geleden als ik een kleine tube fly terug vind tussen de andere veren. Ooit gemaakt door mij na het evenbeeld van de grote versie zoals Ben Pont ze maakte en waar ik onder andere ooit een artikel in het blad De Roofvis voor schreef. Het kleinere model was ooit bedoeld voor de ultra lichte hengels. Maar werd een vergeten project. Eerder de week ervoor had ik toevallig de boekjes van Kees Ketting gelezen. Daarin schreef deze ook vol lof over de tube fly van Ben Pont. Maar ook dat er vervolgens spinners kwamen met een tube fly. Deze spinners waren voorzien van een Indiana blad. Kees Ketting vond de spinners vele malen minder als de losse tube flies. Iets wat ik mij wel kon indenken een tubefly is namelijk heel traag te vissen. Een spinner met een indiana blad toch veel minder traag. Mijn gedachten dreven af wat naar wat voor blad dan beter zou zijn geweest. Lang hoefde ik niet na te denken. Niets is zo langzaam te vissen als een slanke terrible spinner. Jan Schreiner heeft er boeken vol over geschreven. Over het hoge toerental van dit type blad en hoe tergend langzaam ze te vissen waren. Zijn hele leven heeft hij met deze spinners door gevist en dat zeer zeker niet onverdienstelijk. En zo kwam het dat ik besloot een terrible tube spinner te gaan maken. Het beste van Jan en Ben in een spinner gegoten.

In de weken ervoor had ik met mijn vismaat en vriend Job zitten brainstormen hoe ik mijn spinner bladen nog beter zou kunnen krijgen. Vis technisch waren deze al zeker goed maar als het nog beter kan. Het zit in de aard van het beestje om steeds te zien of het nog beter zou kunnen en zo kwam het dat ik voor de terrible tube spinner een vernieuwd terrible blaadje maakte. En deze keer in de 55 mm uitvoering. Een blad dat nog sneller en dichter bij de as zou kunnen draaien. Deze blad maat, de 55 mm  is uitermate geschikt voor hengels met een vermogen van tussen de 12 en 24 grams spinhengels. Nadat het eerste blad gemaakt was maakte ik van het blad en de tube fly de tubespinner op de wijze zoals Ben Pont zijn tube flies maakte en Jan Schreiner zijn terrible spinners. 

Natuurlijk moest de spinner ook nog getest gaan worden. Aan het einde van de middag trok ik er even op uit om te kijken hoe de spinner het deed. Voor de gelegenheid had ik mijn 12 grams fairplay hengel mee genomen. Drie jaar geleden had ik deze nieuw laten maken bij Jan Bassez na aanleiding van een foto uit het Groot sportvissersboek van Jan Schreiner. Prachtig een witte hengel met een vuur rode taille. Door alles wat we hier hebben meegemaakt was deze hengel blijven staan. Nu was het eindelijk zijn beurt eens te zien of hij ingewijd kon worden. Nadat ik bij de waterkant aangekomen was hing ik de spinner aan het staaldraadje. Even een worpje voor de kant. Langzaam word de tube nat en kan ik indraaien. Whooo precies wat ik voor ogen had gehad, Een strak om de as draaiend blad op volle toeren. En de tubefly, het leek wel of het blad het verlengde van de tube was en zo in elkaar overliep. Het was een prachtig geheel wapperende veren achter grote terrible blad.  Het duurde ook niet lang voordat een kleine krokko zich vol op de terrible tube stortte. De enkele haak zat heerlijk voor in zijn bek en zonder moeite kon de krokko onthaakt worden. En ik stond te genieten. Missie geslaagd.

Nadat ik de kleine krokko had terug gezet viste ik verder. Niet veel later was het weer raak. Een krokko komt vol achter de spinner aan en klapte er vol bravoure boven op. Hangen..

Nadat ook deze rover was terug gezet liep ik verder. Wat was dit genieten. Rustig viste ik het water af. Daar ik al laat van huis weg was gegaan had ik niet veel vistijd  en besloot dat ik via een andere route vissend terug richting huis te gaan. Voor dat ik thuis aankwam ving ik in het laatste stukje water nog twee snoeken. Wat een heerlijk uurtje en wat een top spinner. Het enige wat ik vervelend vond was dat het staaldraadje regelmatig in de haak van de tube terecht kwam. Maar ook hiervoor had ik al de oplossing...

Die avond begon ik direct aan deze oplossing. Namelijk het maken van spinstangentjes en kinkvaantjes. Het kinkvaantje heb je daar natuurlijk niet voor nodig. Maar zo zou je nog trager kunnen vissen als dat nog zou kunnen. Nu de wateren allemaal geschoond zijn is er weer goed te vissen met kinkvaantjes zonder dat deze veel groen en ander vuil vangen. Als deze klaar zijn maak ik nog wat 55 mm slanke terrible blaadjes. 

De andere ochtend heb ik tijd om wat tubeflies te binden. Ik hou de maat van de tubes hetzelfde als de lengte van de eerste versie die het zo goed deed. En zo bouw ik er een aantal.

Zo had ik even een voorraad 55 mm terrible tube spinners voor mijzelf gemaakt. In de middag wilde ik even kijken of ze net zo draaiden als de eerste versie en zien of dat inderdaad een spinstang er voor zou zorgen dat alles minder in elkaar zou komen tijdens het werpen. 

Aan de waterkant gekomen blijkt al snel dat de spinstang nagenoeg het euvel verhelpt. Nadat ik alle spinners door het water gehaald heb blijken deze ook te draaien als de eerste versie van dit type spinner. Het is oostenwind voor de eerste dag. Nergens in het water is een teken van leven te bekennen. Oosten wind betekend meestal een vorst periode. Zeker vriend snoek zakt dan af en word passief. Na een dag of twee /drie oosten wind als deze blijf aanhouden begint hij weer wat actiever te worden. Zoals nu dan ook blijk dat ze op zo'n eerste dag inderdaad heel passief zijn. Ik eindig met de zwart paarse versie en loop vissend naar huis.

Ondanks het vooruitzicht niets te vangen is het voor mij al geslaagd. De spinstang zorgt ervoor dat het stress niveau laag blijf want het in elkaar gooien is hiermee verholpen. En ook het vaantje zorgt ervoor dat ik nu nog trager kan vissen. Ook het werpen met het kinkvaantje geeft geen problemen. Ik kan nog steeds de gewenste afstanden werpen. Dan is het vlak voor het einde toch raak. Toch nog een snoek die niet van de spinner af kon blijven. Ook deze vis zit mooi voorin gehaakt. Ik besluit hem dan ook in het water te onthaken. De enkele haak is er dan ook met een klein rukje direct uit. Een beetje verdwaasd bleef de snoek even liggen en zwom vervolgens weer weg ik het koude heldere water.

Netjes voorin gehaakt.

Het is maandag als ik met mijn oude glashengel er op uit kan. Onder de glashengel mijn oude crack met een 22/00 lijntje. De oude glas hengel is langer als de Fairplay hengel en heeft wel het zelfde vermogen maar is een totaal andere hengel. Minder snel als de nieuwe fairplay maar zeker geen slappe zwabber stok. Het is heel koud en eigenlijk al te laat om te gaan. Minder als een uur heb ik om te vissen en ik besluit het maar even dicht bij huis te houden. Wederom hang de zwart paarse versie aan de spinstang. Rustig vis ik het water uit. Ik zie geen enkel teken van leven. Maar ondanks dat voelt het heerlijk even in een andere wereld te zijn. Dan kom ik bij een bocht die uitloop in een kleine vijver. Tijdens het binnen draaien in de vijver is het of ik aangereden word door een vrachtwagen. Een enorme kolk,een kromme glas hengel en een gierende slip. Nadat de eerste run is opgevangen zie ik een schim. Een schim van een echte krokko. Een die voor goud gaat. Meerder malen gaat deze er vandoor en moet de slip er aan te pas komen. Na een mooie dril kan ik de krokko landen. Een mooie dikke dame van 87 centimeter blijkt het te zijn. Wat een prachtige krokko.

Nadat ik haar heb terug gezet is het tijd om naar huis te gaan. Ik geniet.

In de avond maak ik nog een tweetal 55 mm blaadjes en bind ik nog twee tubeflies in groen/geel. Nadat deze ineen gezet zijn is het tijd om even met de vrouw te gaan bankhangen voor de buis. De andere dag kan ik,  nadat ik in de middag de jongste naar school heb gebracht even vissen. Moeders de vrouw zou hem uit school halen als ze klaar was met werk dus zou ik een hele middag hebben. Ik besloot mijn splitcane eens in te zetten, die gene die Eric Terluin van Flevocane ooit voor mij heeft gemaakt nadat deze kapot bleek te zijn. Het verhaal staat verderop op nog wel op mijn blog. Onder deze oude pezon hang ik de crack die ik eerder deze week onder de glashengel had hangen. Zo ga ik vol goede moed naar de waterkant. Daar aangekomen duurt het werkelijk twee tellen of ik heb een krokko op de groen/gele 55mm terrible tube.

De krokko is zo gehaakt dat hem in het water kan onthaken wat ik dan ook doet.
Rustig vis ik verder. Ik ben nog geen 5 minuten verder als het weer raak is. Wat een heerlijk gevoel geeft dat op de hengel.

Ook deze vis is makkelijk te onthaken. En na een foto momentje mag hij ook weer snel terug het water in. Rustig vis ik verder. Dat de snoek los is blijk niet veel later als de spinner weer gegrepen word en ik wederom een snoek haakt.

Ook deze is makkelijk in het water te onthaken wat ik dan ook doe. Nadat ook deze vis is weg gezommen vis ik door. De snoek is echt los en wederom vang ik er een. Ik sta werkelijk te genieten.

Na te zijn onthaakt en terug gezet loop ik vissend verder. Ik ben dan inmiddels bij een brede kom aangekomen. Na een aantal worpen krijg ik in het midden van het water een flinke aanbeet. Ik zie een fors lijf wegdraaien en voel de splitcane krommen. Een bak schoot er door mijn hoofd. Helaas op dat moment schoot de splitcane weer recht. Gelost. K*t. Vol adrenaline maak ik nog een aantal worpen waarna mijn telefoon gaat. Het is mijn vrouw  ze staat in de file en haalt het niet de jongste op te halen. Met 10 minuten op de teller word  het operatie stofwolk richting de school. Als een volleerd marathon loper spoed ik mijn in mijn vis kloffie en kaplaarzen naar school. Het zweet gutst van mijn voorhoofd als ik daar aankom,pff op tijd. Raar aangekeken door de daar staande nagel vijlende maatjes 36 verlaat ik het schoolplein met de jongste. Heb je gerend? vraagt hij nog terwijl ik hem lachend aankijk. Is het te zien dan vraag ik hem? Nog wat gevangen pap? Onderweg vertel ik hem van mijn avontuur en hoe los vriend snoek was. Mijn middag was vis technisch om. Maar ondanks ik eerder stoppen moest zeer zeker geslaagd.

In de avond besluit ik een 45 mm versie te maken van de tube fly spinner. De andere dag beluit ik hem te testen op de 10 grams spinhengel. Het is nu niet zo als de dag ervoor. Integendeel zo los als ze eerder waren zo vast liggen ze nu. Mij maakt het niet veel uit. Want ook de 45 versie voldoet. Hij draait net als de 55 mm strak om de as en begint ook al te draaien zodra hij het water raakt. Vlak voor etenstijd is het dan toch raak en ook de 45 mm terrible tube spinner is ingewijd.

En zo is het al weer  tijd om naar huis te gaan. 

Het is dan donderdag als ik samen met Ton de polder in ga om te vissen. Het zou een taaie dag worden. Ik viste die dag met de 12 grams glashengel en de 55 mm terrible tube spinner in de geel/groene versie. De snoek was niet los en beet lafjes qua aanbeten. Ondanks dat ik mijn vismaat een zelfde spinner had gegeven lukte het hem niet een vis te vangen. Ondanks volgers en losschieters die we krijgen lukte het mij uiteindelijk toch om drie snoeken te landen. Samen met Ton had ik een geweldige dag in de polder

Als ik dan vrijdagochtend een beetje loop te kloten maak ik uit verveling een zwart rode versie in 45 mm uitvoering. 

In de middag besluit ik er even op uit te gaan met mijn splitcane uit de jaren 50. Deze hengel is gebouwd in Engeland.

Al snel blijkt dat deze kleur het uitstekend doet in het heldere water. Ik ben slechts even aan het vissen als de eerste vis zich meld.

Ondanks dat er op deze hengel heel weinig ogen zitten werpt en drilt hij perfect en is het een genot om er mee te vissen.

Ik geniet en had niet verwacht iets te vangen. Geen wind en een zonnetje niet echt in eerste aanleg ideaal visweer. Maar deze snoek bewijst dat ook ik er wel eens naast kan zitten. En zo volgen er nog een aantal snoeken die in de spinner in deze kleur stelling een smakelijk hap zien.

En zo beleef ik dan ook een heerlijk avontuur aan de waterkant en ga dan ook voldaan weer naar huis.

Het is dan donderdag 5 december. Als ik in de middag thuis kom blijkt dat Job hier in mijn buurt aan het vissen is. Ik besluit nog een uurtje met hem mee te gaan vissen.  En snel zoek ik mijn spullen op. De 12 grams glashengel en de oude luxor molen met 22/00 nylon gaan mee. Even als de zwart rode 45 mm terrible tube spinner. Het meeste water hier in de buurt is zelfs in de middag nog voorzien van een dun laagje ijs. Echt hebbelijk is het dan ook niet aan de waterkant. Langs de vaart tref ik Job. Hij had in de haven een misser gehad maar verder ook niets meer gezien. Rustig vissen we diverse plekken af zonder resultaat. Beide hebben we het idee niets meer te zullen vangen. Maar ook gezelligheid kent geen tijd en al kletsend over onze mooie hobby vissen we verder. Door de mist en de bewolking word het in de namiddag snel kouder en donker. Dan word ik vanuit het niets verrast door een flinke aanbeet vanuit de midden van de vaart waar wij dan staan te vissen. Na een heerlijke dril schept Job de krokko. Een dikke 80 er.

Nadat de vis is terug gezet vissen we samen genietend nog even verder. Echter geen vis gaf meer thuis en rond vier uur besluiten we samen de handdoek in de ring te gooien. En keren we huiswaarts. En ik? Ik kan na twee weken vissen/testen zeggen dat het beste van jan Schreiner en Ben Pont samen heeft geresulteerd in een top spinner...

De 40 mm en tandemspinner

Van tandem spinner tot 40 mm terrible

Het is al weer even geleden dat ik kon bloggen. Drie weken geleden werd ik geveld door de griep. Een week lang heb ik de longen uit mijn kast gehoest. Mannengriep noemen vrouwen het. Gelukkig is niet zo lang geleden vast  komen te staan dat wij mannen een hormoon missen waardoor we daadwerkelijk beroerder zijn. Fijn om te weten toch? Geen gezeur meer over aanstellen dat scheelt de helft. Fut om iets te doen had ik niet en tot overmaat van ramp schoot een gepland weekendje vissen er ook bij in. Als ik nog niet ziek was werd ik het daar wel van. Maar gelukkig in de loop van de week erna knapte ik op. Al bleef ik wel hoesten. Toen ik op een zonnige middag weer wat fut had besloot ik er op uit te gaan. Heerlijk met mijn 5 grams spinhengel een uurtje of twee de polder hier in. Snel zocht ik de rest van de spulletjes op. Onder de 5 grammer hang ik mijn Mitchell 308 Benjamin. Deze molen is vol gespoeld met 14/00 nylon lijn. En zo liep ik nadat de jongste op school zat richting de polder waar ik na een klein kwartiertje wandelen aankwam. Heerlijk weer. Een zonnetje met af en toe een wolkje en een kabbel op het water.

Ik besloot net als eerder te vissen met het nieuwe 22 mm terrible spinnertje. De polder hier is zeer ondiep waardoor je met weinig ander dan kleinere spinners en streamers kan vissen. Heerlijk de rust in de polder. Ook de verandering van zomer naar de herfst werd ook al erg duidelijk. De herfst met zijn vele kleuren. Echt prachtig als je er oog voor heb. Voor veel dieren de laatste resten van de zomerse overvloed. Waar vele dieren zich te goed aan doen om een reserve op te doen voor de komende maanden. Ik geniet.

Het duurt niet lang of de eerste aanbeet volgt. Een kleine waterwolf kon het 22 mm spinnertje niet aan zich voorbij laten gaan. En zo is de eerste vis een feit. Heerlijk dat het 22 mm terrible spinnertje ook op de 5 grams spinhengel is te vissen. Het is dan ook echt een allround ultra light spinnertje geworden wat vanaf een 2 grams spinhengel tot een 5 grams hengel te vissen is.

Nadat de kleine rover netjes is terug gezet vis ik verder. Dan kom ik bij een kruispunt. Hier is het ook direct raak. De V strepen achter mijn spinner verraden het al. Baars. Het lijkt wel of het niet op kan. De ene naar de andere baars stort zich op het kleine spinnertje. Ik sta te genieten. Dit had ik net even nodig.

 Ondanks dat de rovers niet groot zijn vechten ze goed. Het bonken op de top van de 5 grammer is goed te voelen. Wat zijn ze toch mooi die kleine rakkers.

Rustig vis ik verder en vang regelmatig baars. Na een flink stuk te hebben afgevist word het water ondieper. Ik moet sneller vissen om het spinnertje boven het groen te kunnen houden. Dat je je soms wel eens kan verkijken op de diepte waar je de vissen zou verwachten blijkt nu ook weer. Vriend snoek lag hier in het hele ondiepe water gewikkeld in een groene deken te wachten op een prooi. Getrikkerd door de welving in het water wat het spinnertje maak ontdoet de snoek zich van zijn groene deken  en probeert met veel bravoure de spinner te pakken. Hij mist in het ondiepe water kan hij niet goed draaien en ik moet te snel inhalen. Snel weer een worp. Wederom mist  de waterwolf het spinnertje. Dan word het tijd voor een ander kunstaas. Het geheime wapen.  Het geheime wapen is een streamer van bond wit van kleur met een vleugje oranje. (Intro van visblad tv word hij ook gebruikt. Deze opname is gemaakt met mijn visdag met Ed Stoop over ultra licht vissen) De naam is ooit ontstaan door mijn kleine vismaatje. Maar goed ik verwissel het spinnertje voor het streamertje. Nu kan ik super traag en hoog vissen. De waterwolf is kennelijk boos van de twee keer dat hij miste. Het streamertje moet het dan ook direct ontgelden. Vol duik hij op het streamertje. Nu is het wel raak.  Het 5 grams hengeltje buigt en beweegt mee met de grillen van de vis. Niet veel later is de snoek geland. na te zijn onthaakt volgt een kort foto momentje en krijg hij zijn vrijheid terug. Met een flinke snelheid schiet hij weg.

Na deze vangst gooi ik nog eventjes met het streamertje. Ik zie dat het streamertje regelmatig van links naar rechts word gebeukt. Er zit hier dus ook baars dacht ik. Na wat zoek werk vond ik een beatle bug spinnertje in mijn vest. Dit 18 mm klein nood ooit door mijn bedacht heeft  zich in de loop der jaren al heel vaak bewezen een vangertje van de bovenste plank te zijn. Zo bewijst hij nu ook weer. De ene baars na de andere meld zich op het spinnertje. Ik kan hem net in een goed tempo vissen in het zeer ondiepe water. Dan ontstijgt er een streep uit de groene deken die achter het spinnertje aan gaat. Een snoekje is de laatste vis die zich vergrijpt aan mijn kunstaas die dag. 

Na de snoek verlost te hebben van het kleine enkele haakje is het voor mijn tijd om de polder te verlaten. Wat een heerlijke twee uurtjes mocht ik weer beleven.

In de avond schieten er weer ideeën door mijn hoofd. Ik besluit een tandem spinnertje te gaan maken van het 22 mm blad. en zo knutsel ik in de avond twee tandemspinnertjes van het 22 mm blad wat het zo goed doet. Ik buig de beide blaadjes van het spinnertje om zoals bij de reguliere terrible spinners gewoon is. De as van de tandemspinners maak ik twee delig. Ik weet uit ervaring dat een tandemspinner voor als dat nog zou kunnen mooier door het water gaat als hij tweedelig is dan als hij opgebouwd is uit een as.

Het is een dag later in de middag ik wil vissen. Ik zoek mijn retro geelglas hengel op. Een 5 grammer die twee jaar geleden door Jan Bassez voorzien was van lichtere ogen. De hengel was eerder voorzien van te zware ogen. Werpen deed hij hierdoor uitstekend. Enkel vis haken niet. Mooi om eens het verschil te ervaren. Ik ben niet van de aantallen en de nummers maar wat mij deze middag te wachten zou staan overtrof  alles. Ik besloot een grote ronde te gaan lopen. Ik had iets meer tijd tot mijn beschikking als eerder de week. Als kunstaas nam ik de 22 mm terrible en de tandem mee. Mooi om eens te kijken of deze te vissen zou zijn op een 5 grammer. Toch weer afwachten . Want voor een 10 grams spinhengel voert Schreiner een tandemspinner op een rechte as met daarop twee 25 mm stompe terrible blaadjes. Nu zijn de door mijn gemaakte blaadjes wel redelijk van het slanke model en zullen daardoor ietsje minder hard op de hengeltop trekken maar dan toch.

Nadat ik bij het eerste watertje vlak achter huis aan kom begin ik te vissen. Bij de tweede worp is het raak. Ik vis dan met het 22 mm terrible spinnertje. Een waterwolf zo blijkt. En hij blijft hangen.

 Het blijft niet bij een waterwolf. Dat het water hier gezond is blijkt. Ik vang aan de lopende band kleine waterwolfjes. Afgewisseld door baars en baarzen. De aantallen vis die ik vang is echt niet normaal.

Dan besluit ik eens te zien of de tandemspinner te vissen is op de 5 grammer. Een eerste worpje voor het kantje en starten.. Yes hij is goed te vissen op de 5 grammer, Beide bladen draaien. Niet helemaal naar mijn zin maar dat komt omdat je bij de terrible de bovenkant omzet en daar kan wel eens verschil inzitten. Maar hij doet het en de bladen draaien in principe goed genoeg. Maar ja voor mij moet het perfect zijn. De eerste vis die zich meld is een baars.

Rustig loop ik verder het is genieten aan de waterkant. Dan werp ik in  de lengte richting van het watertje waarin ik vis. Het tandem spinnertje vis ik vlak langs het riet terug. Een flinke beuk op de top van de retro 5 grammer een tikkende slip. Het tandemspinnertje heeft kennis gemaakt met de aller eerste waterwolf. In tegenstelling tot de eerdere is deze wel een heel stuk groter. Na een spannende dril kan ik hem scheppen. Wat een prachtige snoek, deze heeft rode vinnen en een hele mooie print. 

Het is werkelijk niet te geloven. Zo vang je hele kleine rovers en dan komt deze tussendoor. Mijn dag kon al niet meer stuk maar nu zeker niet meer. Op een wolk vis ik verder. Zo nu en dan vang ik baars op de tandem. Ondanks mijn kritiek is hij wel heel vangerig.

Dan is het al bijna tijd om richting huis te gaan. Rustig vis ik huiswaarts en vang meer dan regelmatig baars. dan kom ik bij een bruggetje. Wederom een beuk op de geel glas en een gierende slip. Deju zeg. Ik moet alle zeilen bijzetten en kan uiteindelijk de laatste vis van de middag landen. Met recht een waterwolf.

 Deze waterwolf is in tegenstelling tot de andere grote vis veel donkerder maar ook prachtig getekend. Mijn dag kan niet meer stuk. Ongekend wat een aantal vissen ik heb mogen vangen. Heerlijk dat de 5 grams spinhengel nu wel goed is. Ruiken is hangen. En dan het tandem spinnertje ook deze is top. Maar wat ik al aan gaf voor mijn gevoel kan het wellicht nog beter. Ik zweef het laatste stukje naar huis.Wat een middag.

Die zelfde avond breng ik verbeteringen aan de tandemspinner. 
Het is de andere ochtend als ik even snel met de verbeterde versie snel achter het huis eventjes kan kijken naar het verschil. Ik had de avond er voor nog even een koper exemplaar gemaakt.  Wat ik ook wilde weten of de tandem te vissen zou zijn op een 10 grams hengel. Kort voor de kant eventjes kijken. Ja beter . Ik zie de blaadjes nu gelijk matiger draaien. Het geeft mij een beter gevoel zo ondanks dat de eerste proto versie het ook goed doet. De tweede worp is het raak. De eerste waterwolf hangt aan de splitcane 10 grammer en de verbeterde tandem. Bizar deze vis kwam het spinnertje gewoon halen.

 Nog even snel een paar worpjes en dan snel weer naar huis. Een baars pak dan ook nog even deze versie van de tandem. 

In de middag heb ik twee uurtjes om te vissen. Om eens goed te kunnen vergelijken neem ik deze keer mijn 5 grams grafiet hengel mee. De hengel waar Ed Stoop mee viste in het filmpje van visblad tv. Gewapend met de nieuwe tandemspinners ga ik pad. Wat draaien ze prachtig. Ook het van links naar rechts sturen gaat super omdat ze twee delig zijn. Ze hebben werkelijk een goede aktie. Het word een herhaling van eerder die week en ik vang de ene snoek en baars naar de andere. het is echt niet te geloven ik sta te genieten.

Ik vang snoek en baars in dubbele cijfers wederom echt niet te geloven de tandemspinner word gewoon gehaald.

Ook aan deze heerlijk middag komt een einde. Nieuwe ideeën zijn er al. Ik moet nog een 40 mm versie gaan maken en verder vissen en testen op de 10 grammer. Inmiddels is dat afgelopen week al gebeurd. Zodra ik weer even tijd heb zal ik dit bloggen. 

 Hierboven alvast een tipje van de sluier. De 40 mm terrible en de tandem. Met deze spinners heb ik afgelopen week getest en gevist op verschillende 10 grams spinhengels. Hoe dat is gegaan laat ik weten in een volgend blog