zaterdag 21 april 2018

Man,ga vissen zegt de dokter


Man, ga vissen zegt de dokter een titel uit een boekje geschreven door Piet Hendriks uit 1971. Dat is een titel die afgelopen week door mijn hoofd spookte. Al weken werk ik bijna zes dagen in de week. Half april ben ik al twee dagen vrij geweest die maand. En in die twee dagen doe ik thuis de zaken die zijn blijven liggen. Buiten de werk druk heb ik de afgelopen weken ook behoorlijke heftige incidenten meegemaakt. Waaronder ook het als eerste aantreffen samen met mijn collega van de gevonden overleden baby waar het nieuws vol van stond. Dit soort incidenten komt ongelofelijk aan en worden op je ziel geëtst. Vissen is voor mij en ik denk voor heel veel collega vissers daarom een moment om de ziel tot rust te laten komen en alles weer op een rijtje te kunnen zetten. Een gezonde manier om weg te blijven bij de dokter en of psychiater en je innerlijke rust weer terug te krijgen. Geen pillen maar lekker vissen om bij te komen. De titel van het boekje is in ieder geval een mooi recept. Een die misschien vaker zou moeten worden uitgeschreven. Ik heb er in ieder geval veel baat bij.



Het is maandag na mijn nachtdienst. Van vissen kwam er afgelopen weken niet heel veel gekomen. Mijn hoofd voelt als een blok na een druk weekendje nachtdiensten. Eigenlijk ben ik nog te moe. Maar ik weet dat even een uurtje of twee uitwaaien langs het water veel goeds doet. Gezien de gesloten tijd kan er niet op roofvis worden gevist. Voor vliegvissen staat net te veel wind. Dan herinner ik me dat ik nog dat ik een bakje made heb staan. Vlug kijk of deze nog goed zijn. De helft is al verpopt tot caster geworden, maar met de rest moet het lukken.


 Ik besluit om met mijn Fair Play swingtiphengel te gaan vissen.Deze is een light versie en geschikt voor lijnen tussen de 14/00 en 16/00 nylon. Snel pak ik uit de kast wat lokvoer wat ik nog over had van vorig jaar. Het ruikt nog goed dus dat zou moeten lukken. Dan twee steunen, een stoeltje,omthaakmat en een emmer. Vlug zet ik mijn swingtip in elkaar. Ik had geen zin om dit aan de waterkant nog te doen.


Onder swingtip hang ik mijn shakespeare 2200 II welke vol gespoeld is met een 14/00 nylon lijntje. Ik hou de verdere montage simpel. Op de lijn gaat eerst een wartelloodje van 3 gram. Daar onder knijp ik een loodhageltje op de lijn welke dienst doet als stopper voor het wartel loodje. Dan op zo een 30 centimeter onder het loodhageltje bind ik een gamakatsu F 314 maatje 10 op de lijn.


Dan is het tijd om naar de waterkant te gaan. Ondanks de wind is het lekker weer. Ik spring op mijn fiets en kom na vijf minuten op de stek waar ik wil vissen aan. Eerst steek ik de steunen in de grond en leg mijn hengel er al vast op. Dan schep ik een klein beetje water en maak het lok voer aan. Nadat het mengsel goed is doorgeroerd maak ik er aantal voerballen van welke ik net over de midden in de lengte van mijn steunen het water in werp.

Dan een paar made op de haak welke met een beheerste rustige worp in het water belanden waar zo even ook de voerballen terecht kwamen. Langzaam zinkt de lijn en als het lood de bodem heeft bereikt draai ik de lijn iets op waardoor de swintip getrimd word en net niet meer loodrecht onder de hengel hangt. Rustig ga ik zitten en staar naar de tip. Wat een heerlijk gevoel. Ondanks de vermoeidheid zit ik te genieten. Dan zie ik een kleine trilling op de tip. Snel een rukje naar boven en weer naar beneden. Gelijk ben ik scherp. Nadat de tip een derde keer een rukje krijg tik ik beheerst aan. Een voorn is het die niet van de made af kon blijven nadat hij waarschijnlijk op het lokvoer was afgekomen. 



Wat is dit toch ook een leuke manier van vissen. Na deze ene voorn valt het stil ik krijg geen aanbeet meer en de tijd tikt snel weg. Ik besluit nog eenmaal verse made op de haak te doen en uit te werpen voor ik weer naar huis toe ga. De verse made blijven niet lang onopgemerkt. Rustig zie ik de swingtip omhoog gaan. Rustig pak ik de hengel en sla aan. De lijn trekt strak de hengel kromt. Wat is dit dacht ik. Wat een geweld. Dit voelde niet als een van de beoogde voorns waar ik op viste. De slip van de shake giert. Ik spring van mijn stoel en pak mijn net en begin mee te lopen. Met een swingtip hengel in een mooie bocht en zo nu en dan nog een gierende slip loop ik in de richting van de vis. Dan zie ik het, een karper heeft de made gepakt. En dan sta je met 14/00 nylon.   Maar de combinatie van lijn en hengel en beheerst drillen maakt het dat ik niet veel later de vis kan scheppen. En zo beland er een mooi spiegel karpertje, als ik mijn niet vergist op de onthaak mat.Wat een mooie vis en wat zijn ze sterk.


Na de vis te hebben bewondert zet ik hem snel terug. Rustig ruim ik op en voldaan rij ik op mijn fiets naar huis.


Het is dan al dinsdag als ik gewoon weer een ochtenddienst heb. Ik krijg de mogelijkheid om iets eerder te stoppen. Het is dan kwart over twee als ik thuis binnen stap. De kids zitten op school en moeders de vrouw is er ook niet. Snel stuur ik haar een berichtje of ik even naar de waterkant kan. Gelukkig krijg ik snel een berichtje terug. En niet veel later zit ik weer op de fiets Richting de stek van gisteren. Geheel met dezelfde combinatie als waar ik de dag ervoor viste. Op de stek volgt dan nagenoeg hetzelfde ritueel en niet veel later tuur ik ontspannen naar de swingtip. Eerder als de dag ervoor komt de tip in beweging en ik sla aan. Wederom kromt de hengel en giert de slip. Weer een karper schiet er door mij heen. Waar zijn die VOORNS.

Weer loop ik met een hengel in een mooie progressieve buiging en een gierende slip van mijn shakespeare langs de waterkant. Een slip welke het overigens uitermate goed doet. Iets waar de shakes om bekend stonden. Ik loop beheerst mee. En ja hoor wederom is het een karper die niet van de made af kon blijven. Wat is dit enorm gaaf. Ik loop te genieten en vergeet heel de wereld om mij heen. Ik en de vis, heerlijk. Na een mooie dril kan ik ook deze prachtige vis scheppen.


Nadat ik hem heb bewondert zet ik hem met het grootste respect terug. Tjonge wat een kracht patser.

Dan volgt er nog een blankvoorn. En dan zie ik waarom ik niet veel voorns vang. Dit exemplaar heeft zwarte paai stippen. 


Wat niet wil zeggen dat je ze niet kan vangen. Maar wel dat ze op bepaalde plekken liggen waar ze ook zullen gaan af paaien. En na deze voorn houd het op en krijg ik geen beet meer. Mijn kan het niets schelen. Mijn dag kan al niet meer stuk. En met een heerlijk gevoel keer ik huiswaarts.



Dan is het al weer vrijdag 19 april. Ik heb wederom het weekend en de vrijdag nachtdiensten. Op de dag heb ik de mogelijkheid om te gaan vissen. De temperaturen die voorspeld zijn, zijn zomers te noemen. Ik besluit vroeg op te staan en lekker op tijd naar de waterkant te gaan. Wederom neem ik mijn fair play swingtip mee. Ik ga iets verder weg zitten dan waar ik eerder de afgelopen week viste in de hoop voorns te kunnen vangen.


Dan zie ik het even verderop in de waterkant flink tekeer gaan grote golven schieten uit de kant naar het midden van het water om vervolgens weer naar de kant gaan. Golven die langzaam mijn richting op komen. Als de golven dichter bij komen zie ik een prachtig schouwspel. Een flinke hoeveelheid schubkarpers is aan het liefdespel begonnen. Wat een prachtig gezicht. Dan verdwijnen ze paaiend uit het zicht om het spel verderop verder te zetten en ik vis rustig verder. Dan knalt mijn tip omhoog en sla ik in een reflex aan. Hangen. De hengel kromt de slip giert. Dan zie ik de dader. Een kleine schub heeft het aas gepakt en vind het niet leuk om gehaakt te zijn nu hij uitgenodigd was op de grote bruiloft. Gelukkig voor hem kan hij snel weer aanschuiven. De kleine schub lost het kleine haakje en verdwijnt weer de diepte in.



Ik besluit een stuk verder te gaan vissen. Ik wil voorns vangen. Nadat ik op de nieuwe stek ben aangekomen begint de temperatuur aardig op te lopen.  Na een half uur te hebben gezeten op de nieuwe stek loopt de tip op en valt weer. Nadat de tweede stijging van tip is ingezet sla ik aan. Een inmiddels bekend ritueel. De hengel kromt en de slip giert. Ik van de stoel lopend achter de vis aan. De verbazing is dan niet echt groot als er weer een karper aan de andere kant van de lijn hangt. Maar waren de andere al sterk deze maakt het helemaal bont het lijkt wel een diesel. Ik staat te geniet van de dril. Een dril die uren lijk te duren maar niet langer als een minuut of drie heeft geduurd. Wederom lig er een prachtige vis op de mat. Een krachtpatser van ja welste


Gezien het weer mag hij snel weer zwemmen. Direct hierna prik ik nog eenmaal made op de haak. Binnen vijf minuten zie ik en flauw tikje waarop ik aansla. Geen gierend slip, geen voorn maar een grote oude brasem kon niet van de made afblijven. 


Na deze vis keer ik huiswaarts met idee om in de middag met een ultra licht hengeltje de polder in te gaan op voorns. Want met de swingtip….



Nadat ik thuis ben gekomen eet ik met de vrouw en de kinderen tussen de middag een boterhammetje. Na het eten tuig ik mijn splitcane 1-2 gram op. Een pequena van de hand van Eric Terluin. Een heerlijk hengeltje voor het lichtste aas maar zeker ook voor ultra licht vlokvissen zoals ik dat zelf noemt. Onder dit hengeltje hang ik een molentje in de 500 serie met daarop 10/00 nylon. In plaats van een dobber gebruik ik een drijvertje wat vliegvissers als verklikkertje gebruiken. Ik gebruik geen lood. Het haakje is een maatje 12 gamakatsu haakje.

Deze combinatie is zwaar genoeg om uit te werpen. Zeker als je vist met de wind in de rug. Heerlijk, na het eten op de fiets de polder in.


Alles ziet er echt anders uit als de zon schijnt.  Het duurt niet lang of ik spot de eerste voorns in het ondiepe heldere water. Deze zijn uitermate schuw. Maar met de combinatie waar ik mee vis zijn de voorns goed te verleiden. Er volgt een heus voorn bal. De ene na de andere voorn laat zich vangen. 


Geen hele grote, maar op deze hele lichte combinatie zeker een feest. Maar ook aan deze middag komt een einde en ik ga naar huis en kan terug kijken op een heerlijke week. Een week waarin ik mijn hoofd weer redelijk heb kunnen leeg vissen. Een week waarin ik kan zeggen Man ik ga vissen en niet naar de dokter……