Hi Ho Silver......

Het is zaterdag 26 januari. Het zijn rare weken geweest. Begin januari bleek een zesde chemo kuur nodig voor mijn vrouw. Weken van bijna alle dagen ziekenhuis. Afgelopen week hield het voorlopig op. Geen zes dagen ziekenhuis. Wachten op de uitslagen die hopelijk eind deze week gaan komen. Raar hoe je in een gat val als je niet meer bijna dagelijks  richting ziekenhuis moet. Een voorzichtige rust. 

Zaterdag voorzichtig weer zin om iets te maken. Tandem spinners zoals Jan Schreiner ze voerde en Jan Bassez nu nog steeds zei het met de huidige 25 mm terrible bladen. En alleen verkrijgbaar in koper kleur. Ik besluit zilveren  25 mm bladen te maken. Bladen van het oude stompe  25 mm terrible model. Bijna onwennig begin ik aan de klus. Het is al weer even geleden dat ik mij er toe heb kunnen zetten om iets te maken. Voor mij ontspanning. Maar in de huidige situatie kwam ik er niet aan toe. En aan het eind van de dag zat ik door mijn energie heen en kwam er niets meer uit mijn handen. Als ik dan eenmaal bezig ben valt even de waan van de dag van mij af. Veel werk om zilveren te maken . Het RVS waar ik ze maak is knetterhard en alles gaat met de hand. 

Uiteindelijk liggen er een aantal glimmende zilveren stompe 25 mm blaadjes. Ik zoek een stuk verenstaal op. Geen RVS maar echt verenstaal. Hetzelfde wat Schreiner vroeger ook gebruikte. Nat moet je dan je spinners niet opbergen. Het oxideert namelijk onder de tube. Oxidatie wat je er overigens zo van af kan vegen. Het grote voordeel vind ik dat dit spul harder is dan RVS. Ik had de laatste tijd het idee dat dit steeds zachter werd. En dat mijn spinner as na slechts een snoek al verfrommeld was. Met het oer oude verenstaal heb ik dit probleem niet en kan ik gewoon de diameter van de as op 0,5 mm houden. Hierdoor draaien de spinnertjes ook nog eens beter vind ik. Maar goed dat is mijn ervaring op dit moment. En natuurlijk mag iedereen zijn eigen mening hier over hebben. 

Rustig buig ik van het verenstaal uit een stuk naar het recept van Ome Jan tandemspinners. En uiteindelijk heb ik een aantal spinners waar ik tevreden mee ben. De rest van het weekend ben ik druk met van alles thuis.

Hi Ho Silver de eerste twee zilveren tandemspinnertjes.

Dan is het al weer maandag. In de middag staat er niets op het programma. En het gaat lukken om er even twee uurtjes op uit te trekken met de spinhengel. Een goed moment om de tandemspinnertjes te testen. Ik besluit om mijn groene 10 grams fairplay spinhengel mee te nemen. Een hengel die redelijk zeldzaam blijk te zijn en ik ooit van mijn vrouw heb gekregen. Onder de groene fairplay kies ik voor een mitchell 314 met de zelfde groen tinten op de slip dop en aan de slinger.  Normaal ben ik niet van de kleuren maar deze combinatie heeft een mooie match en laten we eerlijk zijn soms wil het oog ook wat buiten het feit dat de 314 een hele goede molen is om te spinnen. 

De groene fairplay 10 grammer met de mitch 314

En zo gebeurd het nadat ik de jongste naar school heb gebracht loop ik naar buiten. Echt lekker is het niet. Een flinke wind en donkere wolken boven mijn hoofd. Het duurt geen vijf minuten of de hemelsluizen gaan open en ik word getrakteerd op een flinke dosis hagel. Het kan mijn niet schelen ik wil vissen.

  

 Aan de waterkant gekomen laat ik de tandemspinner los. De bladen draaien en het geheel snort op de top. Voor mij is deze vis sessie nu al geslaagd. Rustig loop ik het water verder af. Geen beweging is er  te zien, geen speltaas helemaal niets. Dat word taai dacht ik nog. En na een uur te hebben gevist zonder een stootje heb ik er al vrede mee niets te vangen. Ondanks de wind en winterse buien die van tijd tot tijd op mijn harses kletteren heb ik het naar mijn zin. 

Ik besluit via een andere route rustig terug richting huis te vissen. Nog steeds vis ik met de tandemspinner. Dan in een brede kom krijg ik een tik op de top. De fairplay kromt . Hangen. De eerste waterwolf heeft zich vergrepen aan de tandemspinner. Een mooie vis die blijkbaar nog wakker moest worden. Want als hij door heeft dat hij zich heeft vergist gaat hij nog even voor goud. Na een leuke dril kan ik de vis met de hand landen. Hij is echt net wakker, de bloedzuigers zitten nog aan zijn lijf geplakt. Na hem onthaakt te hebben mag hij terug het koude water in en rustig loop ik vissend verder. 

Na een kwartiertje is het vlak bij huis weer raak en meld zich snoek nummer twee op de tandemspinner. Wat een heerlijk gevoel. Weer een goed werkende spinner er bij voor de 8 tot 10 grams spinhengel die klaar blijk lijk goed werkt,en ook nog eens geheel handgemaakt is. 

Nadat ik deze vis heb terug gezet en ik getrakteerd word op de zoveelste hagelbui willen mijn handen niet meer van de kou. Ik besluit de handdoek in de ring te gooien voor vandaag. Nagenietend van de twee kleine uurtjes met de oude groene fairplay met tandemspinner aan de waterkant loop ik naar huis. Dit smaakt naar meer……