Tropen kolder in de polder

Het is maandagavond als ik te horen krijg dat dat de kids een tropenrooster draaien op dinsdag en dat de vrouw in de ochtend moet werken. Ik zou dinsdag kunnen vissen en dan zelfs tot 2 uur. Tenminste als dat uit te houden is bij dik 30 graden wat ik zelf niet denk. Diezelfde avond heb ik nog wat ap verkeer met Raymond.

Het is dan dinsdag ochtend heel vroeg als ik wakker word en besluit vandaag eens te gaan vissen met de vliegenhengel op voorn. Iets wat ik al een lange periode niet gedaan heb. Zo zou ik ook geen snoek kunnen vangen. Met deze temperaturen is het ook niet verantwoord om deze waterwolfen te haken. 

Dan volgt er een kleine zoekactie hier thuis. Want als ik iets opberg…..Uiteindelijk vind ik dan toch uiteindelijk wat ik nodig heb, doosje vliegen, hengel en reel en wat klein materiaal. Met een enigszins dikke nek van deze zoekactie breng ik de mannen naar school. 

Als ik thuis terug kom zie ik dat ik een berichtje van Raymond heb ontvangen. Hij kan ook even vissen tot 11 uur. Ik stuur hem direct een berichtje terug dat ik met de vliegenhengel gaat vissen en dat ik zijn kant op kom.

Een kleine vijf minuten later zit ik op mijn stalen ros richting Raymond. Zelfs nu al is het warm er staat nog geen zuchtje wind. Bij het huis van Raymond aangekomen staat deze al te wachten voor zijn huis. Gezamenlijk fietsen we richting de polder. Raymond gewapend met zijn rapier en ik met mijn splitcane vliegenhengeltje. Een cattanach aftma 4 met een lengte van 7 Ft gemaakt door Eric Terluin van Flevocane met daaronder een Tiemco reeltje.

Het duurt ook niet lang of we staan voor onze polder. Een polder die er met dit heldere weer prachtig bij ligt. We besluiten direct  te gaan vissen.

Rustig knoop ik een zelf gemaakt vliegenlepeltje aan de lijn. Dit lepeltje had ik een hele tijd geleden al gemaakt van een 12 mm colorado spinnerblaadje.Simpel te maken maar wat na de eerste worp al bleek zeer effectief. 

Nadat het lepeltje het water raakt begin ik rustig binnen te strippen. Het lepeltje is goed te volgen, zeker met de polaroid bril op. Dan zie ik vanuit mijn ooghoek een zwarte streep aankomen. Snoek, schiet er door mij heen. Die wil ik toch niet op het lepeltje hebben. En zo kan ik net voorkomen dat de snoek zich vergrijpt op dit kleine lepeltje van 12 mm. Bij de volgende worp is het een baars die niet van het lepeltje af kon blijven. Deze baars zou in dit stukje de enige vis verder blijven.

Nadat we een stukje verderop zijn belandt vangen we nog wat baarzen en voorns maar ook hier valt het daarna helemaal stil.

Baars op het vliegenlepeltje

Als we dan nog wat verder de polder inrijden zien we dat er veel bedrijvigheid is. Kanten van het water waar we willen vissen worden bijgehaald door een graafmachine. Niet echt een ideale plek nu om te gaan vissen. We besluiten verder te fietsen. Hier word het water ook weer helderder.

 Ook hier vangen we enkele vissen.

Er was geen zuchtje wind

Of het door het weer komt of niet het is vanochtend hard werken voor een visje. Mondjes maat vangen we een aantal baarsjes. Dan word het voor Raymond langzaam tijd om vissend richting huis af te zakken. 

Als we langs de plek komen waar we eerder begonnen om nog even te vissen zien we dat deze plek reeds is ingenomen door een vliegvisser. Even proberen we het nog maar als er dan nog een vliegvisser bij komt word het ineens wel erg druk. We besluiten af te zakken naar huis.


In de woonwijk wijk gekomen scheiden onze wegen en gaat Raymond naar huis en ik besluit het nog op een andere plaats te proberen. Deze plek ligt nog redelijk in de schaduw van wat bomen. Dat het geen verkeerde keuze is geweest om hier even te gaan blijkt al snel. Bijna ieder worp levert vis op. Baars en voorns alles door elkaar.

baars en voorn werden door elkaar gevangen

Langzaam zie ik dat de voorns gaan azen in de oppervlakte. Ik besluit de nimf waar ik mee vis te ruilen voor een droge vlieg. En dan wel een die gewoon altijd blijft drijven gemaakt van een zilver plastic kraaltje met een foam ruggetje erop gebonden volgens de overlevering een duikerwants. Hoe dan ook deze is zichtbaar en blijft drijven. Ik vind het een van de mooiste manieren van vliegvissen zo een drijvende vlieg die van het wateroppervlak word opgezogen. Ik staat te genieten en de splitcane hengel moet nu wel werken. Keer op keer verdwijnt het vliegje van de oppervlakte en worden er voorns gehaakt. 

een van de tijdelijke slachtoffers van de duikerwants

Maar aan alles komt een eind. Tegen twaalf uur is het hier ook niet te harden en ik besluit te stoppen. Drijfnat van het zweet kom ik thuis nog na te genieten van alle mooie vissen die ik op de vliegenhengel mocht vangen vandaag.