woensdag 5 november 2014

Oktober in vogelvlucht

Na afgelopen zondag heerlijk gevist te hebben met Raymond werd ik er door mijn jongste zoon aan herinnerd dat ik ook nog met hem had gevist en dat ik daar nog niet over had geschreven. En gelijk had hij. Al had ik in oktober denk niet meer dan vijf uur aan de waterkant gestaan ik was er wel geweest. En zeker ook een heel mooi uur met de kleine man. De kleine man van vijf die iedere dag uit school komt met Pap zullen we vissen? Balen als je dan zoveel andere dingen MOET doen. Maar ja that's live.

Het was op de eerste maandag van oktober,ik had na bijna een week te hebben gewerkt in de middag vrij. Rond 3 uur in de middag ben ik samen met mijn FairPlay 5 grammer de polder ingegaan. Niet naar de geijkte slootjes. Nee ik wilde de zijtakken van de  grotere sloten eens bevissen. Kraakhelder water met tussen de 10 a 20 centimeter water er in. Hier moet toch ook wat kunnen zitten dacht ik. Het was me al zo vaak opgevallen dat de meest onoogelijk ondiepe watertjes toch vis kunnen bevatten. Ook als je ze niet ziet. De aanpak werd wel anders. Mocht er vis zitten zal deze door te dicht aan de kant te lopen en of veel te lopen verjaadgd worden. Dus bleef ik zover mogelijk als kon van de kant af. Ik begon met een  bunny bug streamertje welke ik nog verdroogd in mijn vest vond. Waarschijnlijk ook nog een voor de drie grammer. Rustig viste ik het eerste slootje af het streamertje was toch voelbaar op de vijf grammer. Het viste niet eens vervelend. Bij een klein kommetje gebeurde het Een kleine snoek kon de verleiding niet weerstaan. waarschijnlijk nog nooit gehaakt want voor zijn lengte knokte hij goed op de vijf grammer.

Na een leuke dril kon ik het snoekje landen. Echt genieten en toch verbaasd dat dit in zo ondiep water lag. Na de snoek terug gezet te hebben in het kommetje besloot ik nog een worp te maken in het kommetje.

Het kommetje


Meteen was het weer raak. een snoek van om en nabij het zelfde formaat kon evenals zijn compaan niet van het streamertje blijven. Snoekje nummer twee werd een feit.

Een mooi getekend donker snoekje dat na onthaakt te zijn snel terug gezet werd in hetzelfde kommetje. Dit was genieten nog geen tien minuten bezig. Genietend van de rust en de mooie omgeving viste ik verder.

Na het kommetje kwam ik op een slootje welke haaks op de hoofdsloot stond. Lekker richting de hoofdsloot vissen . Ik wilde gezien de tijd die ik tot mijn beschikking had ook niet te ver weg lopen.



Inmiddels was de wind aardig aangetrokken en verscheen er een lekkere kabbel op het water. Ik vond het niet erg. Dit vangt vaak beter  in ondiepe heldere wateren als er een kabbel op staat.
Op de vraag of er vis zou zitten kreeg ik snel antwoord. Wederom kon een kleine krokko niet afblijven van het streamertje.

Zo klein als deze waterwolf was de hele streamer was gewoon verdwenen. Na voorzichtig te zijn onthaakt  zwom hij al snel weer in het slootje.

Of het door de opkomende wind was of andere oorzaken de snoek was los. Niet veel verder haakte ik weer een kleine snoek. What the fuc..... Een golf een diep buigende vijf grammer. Deze snoek van in de 40 centimeter was gepakt door een grotere soortgenoot.  Daar zag ik ze het leek wel een hamerhaai de snoek met de kleine dwars in zijn bek. Ondanks alle opwinding probeerde ik nog een foto te maken toen het stel dichterbij kwam. Dit lukte net niet op tijd en de grote snoek liet los. Wat overbleef was een kleine waterwolf met heel veel geluk.



Hij was slechts licht beschadigd door het hele avontuur en kon gewoon weer verder zwemmen om hopelijk nog heel groot te gaan worden.
 Geloof het of niet de eerste daarop volgende worp was het weer raak. De vijfgrammer ging in een mooie bocht. Kicken. Dit was vermoedelijk de belager van de kleine snoek. Deze ging voor goud en voor ik hem kon landen ging hij een paar maal door de slip om de 14/00 nylon lijn te ontlasten.


Een mooie 70 er kwam  er op de kant. Wat een uurtje zeg. Voor ik vlak bij het einde kwam verspeelde ik nog twee snoeken welke loste maar dat mocht de pret niet drukken want ik ving er nog evenveel bij. Zeven snoeken dacht ik nog in een klein uurtje en in onwijs helder ondiep water. Echt vet genieten.
 inmidels was mijn vistijd bijna over en was ik ook bijna aan het einde van de sloot gekomen. pats daar werd het streamertje aangevallen. Baars schoot er door mijn hoofd. Snel wisselde ik het streamertje voor een 25 mm stomp terrible spinnertje. En baars zat er de ene baars na de ane andere werd er gevangen. En voor de polder niet de kleinste. Wat een uur en wat een afsluiter. Op een wolk ging ik richting huis genietend van een zeldzaam gouden uurtje.


Thuis gekomen vertelde ik van de vangsten waarop ik mijn  jongste zoon plechtig moest beloven om de andere dag na half 4 met hem te gaan vissen in de polder.


Belofte maakt schuld mijn afspraak stond thuis om tien over half  4 al te springen. Eerst nog omkleden van mamma en toen was het zover. De kleine man was er klaar voor. Onderweg naar de polder fantaserend over de grote snoeken welke hij zou gaan vangen.  Aangekomen in de polder werd het vissen daar stond hij 5 jaar en een kromme 5 grams spinhengel hengel.

De ene baars na de andere haalde hij omhoog. Ik ben na 20 de tel kwijt geraakt. Onvermoeibaar viste hij door,geweldig.



De 25 mm terrible deed zijn werk en hoe, de ene grote polder baars na de andere. Maar aan alle leuke dingen komt een eind. En dat ik al bijna standaard te laat ben voor het eten moest ik nu het goede voorbeeld geven. Lanzaam liepen we terug De kleine man raakte niet uitgesproken. Maarrre geen snoek he pap zei hij aan het einde van het water. Nee jongen even niet maar je mag nog wel een laaste keer gooien en ophalen hoor. En zo gebeurde het na twee meter te hebben binnen gedraaid stond de kleine man een snoekje te drillen




Nadat ook deze vis op de kant was gekomen en onthaakt was moest er natuurlijk geposeerd worden. Voor z'n juf vertelde die me met een grote grijns op zijn gezicht. En ik? Ik had deze middag dubbel genoten samen met me vismaatje.


Na deze dagen volgde er weer twee drukke weken voor mij. In deze weken groeide wel het idee om het polderwater eens aan te doen met een vliegenhengel een een streamertje. Op een veel te winderige dag voor mijn avonddienst ben ik gewapend met mijn aftma zes vliegenhengeltje naar de polder getogen. Ik had hiervoor speciaal hele kleine streamertjes megenomen welke ik ooit had gemaakt van glittermateriaal. Deze hadden nog nooit de waterkant gezien. Ondanks de harde wind kon ik toch korte worpen maken met het streamertje. Het duurde niet lang of een kleine krokko melde zich en vloog onbesuisd op het streamertje. Wat is dit gaaf om te zien hoe je streamer in een zweef moment word gepakt. Ondanks zijn grote gaf hij toch mooi sport op het lichte vliegenhengeltje.



Na onthaakt te zijn vlug verder vissen. Wat is vliegvissen toch leuk. Alleen het gooien al. Heerlijk. Niet veel later was het weer raak en kwam er een kleine krokko aan de kant.


Super genieten even met de vliegenhengel. Dat doe ik eigenlijk veel te weinig  bedacht ik mij en zwiepte lekker verder om niet veel later de laastste krokko op de streamer te vangen .



Mijn tijd zat er weer op en met een ontspannen gevoel verliet ik de polder.

Een dag later wilde ik even weten welke streamers er eigenlijk te werpen waren met de aftma zes. Even snel voor het werk een paar streamers meegenomen. De deur uit en het slootje achter het huis. Alles was te werpen wat ik mee had genomen en bij het laatste streamertje gebeurde het onvermijdelijke.... een snoek



Een goeie week later op een vrij moment kon ik even een uurtje vissen. Ik besloot de vliegenhengel mee te nemen. Als je alleen vist heerlijk. Helder weer weinig wind niet het meest ideale weer. Ja om te werpen is minder wind wel fijn,maar ach ook dat went gewoon kortere worpen maken. Prachtig hoe de polder erbij lag.


Als een spiegel lag het ondiepe water erbij. De hoop iets te vangen was nihil maar ach het weer was goed en ik was lekker buiten. Buiten genieten van alles om mij heen.
 Ik viste met en heel klein streamertje gemaakt van hertenhaar. Vergelijkbaar met een poppertje. Hier was niet anders te vissen dan in de oppervlakte. Het groen stond hier nog heel hoog. Geschoond was hier nog niet. Lekker zwiepend begaf ik mij door de polder.
 Plots van uit het niets spleet het ondiepe water open. Een grote schim weg streamer.Het lichte vliegenhengeltje kromde zich en snel schoot de vliegenlijn door mijn vingers alle losse lijn weg. Remmen op de reel. Dit is andere koek. Wat gaafffff. Werken met je hengel en reel en aan de andere kant een boze snoek. Na een mooie dril kon hem pakken. Een dikke 80 er ,Bizar wat  was dit gaaf.





Dit bleef de enige snoek die ochtend . Maar wel een om niet meer te vergeten. Mijn laatse vis van Oktober . In de weinige tijd die ik had om te vissen besef ik wel nu ik het opschrijf dat ik ook in de weinige uurtjes mooie momenten heb mogen beleven in oktober alleen maar ook met mijn kleine vismaat. Onvergetelijk.

3 opmerkingen:

  1. Mooie vissen op de 5 grammer èn de vlieghengel, John! De laatste tijd heb ik zelf veel met alleen de 10-grammer gevist maar als jouw vissen zie en besef dat het water alweer wat schoner is in dit jaargetijde... begint het weer te kriebelen.

    Tight lines.

    Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Robert klopt hellemaal,zeker nu het kouder gaat worden zal het sneller gaan. Het was echt een groene hele lange zomer. MVG john.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie vangsten John op schitterend materiaal. Leuk dat je zoon zo graag vist. Het lichte vliegvissen op snoek lijkt me erg leuk om te doen.
    Groeten van Ton.

    BeantwoordenVerwijderen