woensdag 13 mei 2015

Karper en splitcane.


Het is vandaag woensdag en ik heb een dag semi vrij. In de ochtend is het de boodschappen in huis halen samen met mijn vrouw . De jongste twee zijn vanmiddag vrij maar hebben zelf een druk programma waaronder les zwemmen. En ik ? Ik kom er achter dat ik tussen 1 uur en 2 uur nog niets ingepland heb staan. De rest staat voor mij ook vol gepland. Je heb wel eens van die dagen. Nou dit was er zeker zo een.

Afgelopen winter heb ik een splitcane karper hengel aangeschaft en deze staat al weken te springen om aandacht. Een uurtje aandacht is wel niet veel. Maar ach beter iets dan niets. Het zal niet de eerste keer zijn dat je gaat vissen en binnen een paar minuten een mooie vis vangt en dat de dag er dan veel belovend uit ziet in je gedachte. Maar dat het dan ook echt maar blijft bij deze ene vis en je de rest van dag geen stootje meer heb.
Niet dat ik daar vandaag aan heb gedacht maar de drang naar de waterkant is vandaag overigens net als iedere dag heel erg groot en dat het dan een uurtje is kan me niet zo veel schelen.

Rustig zoek ik mijn spulletjes bij elkaar.
Even het koppie erbij houden de vistijd is te kort om iets te vergeten wat straks zo cruciaal is om te kunnen vissen. Iets vergeten waardoor je uiteindelijk nog niet kan vissen. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik terug moet naar huis. Nee,iets vergeten doen we vandaag maar niet. 
Rustig vul ik mijn oude Albatros karper tas met al wat ik denk nodig te hebben. Haken,stoppers, pennen,lood , aas (wit brood en mais),onthaaktang, mat,vergunningen en mijn oude Mitchell 300 molen.

Deze Mitchell 300 heb ik recent hellemaal uiteen gehaald. Tot het laatste schroefje ging deze oude molen uit elkaar. Nadat hij hellemaal schoongemaakt was werd hij overal voorzien van nieuw vet. En weer zorgvuldig in elkaar gezet. Met als resultaat dat deze molen welke gemaakt werd in 1958 weer draaide als een zonnetje.

Met alles gepakt en gezakt ben ik naar een watertje dicht bij huis gelopen. Heerlijk volop scheen hier het zonnetje. Wat een geweldig lekker weer was het vanmiddag hier. Het idee iets te vangen had ik niet vandaag. Zeker niet omdat van de karpers aan de andere kant van mijn huis nog volop aan de paai waren afgelopen zondag. Het watertje waar ik nu heen liep daar was ik al een poosje niet geweest. Meestal zitten er veel baarzen en snoek in dit stukje water en ik had er weleens een enkele karper gezien. Maar ach een uurtje langs de waterkant met de nieuwe hengel dat word gewoon genieten.





Aangekomen bij het watertje zag ik iets wat mij compleet veraste. Tussen alle in het water gevallen blaadjes en ander vuil zwommen er diverse karpers rond. Voorzichtig gooide ik wat kleine stukjes brood in het water. Deze werden direct gretig aangevallen door een school hongerige voorntjes. Ondertussen zette ik alles in elkaar.  Nadat ik op het gemak alles had klaar gezet en in elkaar had gezet deed ik een stukje brood aan de haak en wierp dit na het midden van het water. Ook dit stukje werd direct aangevallen door hongerige ruizertjes.

Inmiddels waren de stukjes brood die over waren gebleven tegen het drijfvuil aangekomen. Kort hierna zag ik de eerste karper vanonder het vuil naar boven komen. Hap, slik weg stukje brood. En zo verdween het ene naar het andere stukje brood.

Het stukje brood aan de haak was inmiddels door de ruizertjes gehalveerd en was nog zeker twee meter van het drijfvuil af waar de karper zich tegoed deed aan de stukjes brood. Even schoot het door mij heen om op te halen en de karpers in het vuil aan te werpen.

Echter een klein stemmetje in mij zei dat ik geduld moest hebben. Werpen naar het vuil zou de karper kunnen verschrikken en dan zou ik het op zeker kunnen vergeten er nog een te vangen. En op dat moment kwam een prachtige karper van onder de wilg vandaan welke 10 meter verderop stond.




Het watertje en de wilg.

Deze mooie karper zwom richting het midden van het water. Een meter voor het stukje brood kwam hij als een duikboot omhoog. Met zijn bek happend in de oppervlakte zwom hij richting  het stukje brood. Mijn hart gierde in mijn keel. Wat was dit spannend.

En toen gebeurde het. Zonder schroom of enige argwaan zoog deze prachtige vis het stukje brood naar binnen. Nu,dacht ik en sloeg beheerst aan. Een boeggolf in het midden van het watertje een krommende splitcane en een salvo lijn uit de slip. HANGEN.

Wat gaaf, de eerste karper met deze hengel. Wat een prachtige progressieve buiging had deze hengel . De karper had flink door dat het foute boel was en nam diverse mooie runs die door de splitcane ondersteunt door de slip van de oude Mitchell werden opgevangen.

Uiteindelijk moest deze mooie vis zijn meerdere erkennen in deze combinatie. En ik stond net als de vis naar adem te happen toen ik hem kon scheppen. De spanning van de dril en mijn Astma waren hier de oorzaak van. Maar wat was dit gaaf zeg. Rustig de vis op de onthaak mat. Gelukkig zat het haakje voorin de bek en kon deze netjes worden losgemaakt.

Na wat foto’s zette ik deze prachtige karper weer terug in zijn vertrouwde omgeving.




De eerste mooie vis.


Inmiddels waren de ruizers al weer druk bezig in het midden van het watertje. Of er nooit iets was gebeurd. Ik wilde eigenlijk hierna gaan inpakken met het idee dat de stek door de dril zou zijn verstoord.

Maar dat had ik fout gedacht. inmiddels zag ik weer karper onder het vuil azen. Na weer wat op adem te zijn gekomen deed ik een nieuw stukje brood op de haak en wierp dat richting de midden met de bedoeling dit rustig mee te laten drijven richting het vuil. Inmiddels werd het stukje brood weer flink belaagt door de ruizertjes.

Ter hoogte van het vuil werd hier een eind aangemaakt. Een mooie karper wilde kennelijk ook een graantje mee pikken. Als vanuit het niets kwam hij onder het vuil vandaan. En zonder enige aarzeling zoog hij direct het brood naar binnen. een korte tik. Het vuil sloeg met een grote golf uiteen. Diverse kolken volgde. Andere karpers die kennelijk ook onder het vuil lagen schrokken zichtbaar en maakte zich uit de vinnen.

Na een mooie dril kon ik ook deze karper landen en onthaken. En werd ook deze karper na het maken van een foto voorzichtig terug gezet.




En de tweede prachtige karper van vandaag.



Inmiddels waren er drie kwartier van mijn uurtje verstreken. Dit had ik nooit verwacht. Twee prachtige vissen in zo een korte tijd. Voldaan besloot ik af te tuigen en huiswaarts te gaan. Vanmiddag werd het  voor mij een loos uurtje met een goud randje. Zeldzaam maar vol vitamine V. Zo zie je maar.

4 opmerkingen:

  1. Fantastisch John! Wat een mooie vissen op een schitterende splitcanehengel en ook nog op de kost: kicken. Logisch dat je buiten adem was....Erg mooi. Wat is de testcurve van de hengel?
    Groeten van Ton.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Ton dat was echt super genieten. Ik heb de hengel afgelopen winter van iemand kunnen overnemen. Hij was met deze hengel bij Eric Terluin geweest. En deze heeft de hengel voor hem nagekeken. De hengel is 11 FT lang en heeft een vermogen van 1.1/2 - 1.3/4. De vorige eigenaar viste er met 22/00 tot 24/00 lijn op. Voelde me gisteren net een beetje Chris Yates ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, een schitterende hengel John en lijkt me een genoegen om mee te vissen.

      Verwijderen
  3. Hoi John,
    Chris Yates zou jaloers zijn. Je klom nog net niet in een boom ! Voor al dat mooie viswater hoeven wij niet veel te reizen.
    Groeten,
    Raymond.

    BeantwoordenVerwijderen