donderdag 17 oktober 2013

maken,vissen en vangen


Afgelopen anderhalve week was echt een prijzenslag,nagenoeg geen tijd om te vissen. Maar wel allerlei zaken die moesten gebeuren waardoor ik niet aan de waterkant kon komen. Althans  niet meer dan alles bij elkaar een uurtje. Wat was ik blij dat ik zondag kon vissen met me maatje peter Linzell. Wat een weer was het afgelopen zondag. Wind en veel regen. maar ondanks deze ontbering een superdag geworden en al was het maar om weer eens een dag met mijn maatje te struinen en het warme onthaal in Monnickendam. Een verslag zal zeker volgen op struinen door de polder. Peter en Francine echt super om weer eens bij jullie te kunnen  zijn.

Niet kunnen vissen is voor mij net als voor vele vissende lot genoten een straf en wel een van de ergste. Gelukkig kon ik in de avonduren mijn creativiteit benutten om wat nieuw kunstaas te maken. Vaak hoor en lees je bij de snoekende vliegvissers over synthetisch materiaal licht en neemt geen water op. Mooi als je met licht materiaal toch groot wil vissen. Overgens  ook voor mijn streamers voor de vliegenhengel geld dat. Maar ik kwam afgelopen week mijn 24 grams spinhengel tegen. Vissen met pluggen en lepels gaat perfect op deze hengel. Maar streamers maken voor een plughengel? Een uitdaging. Veel materiaal  wat niet synthetisch is en wat veel water opneemt ,dat moest ik hebben. Mijn keuze viel op konijnenbond. Konijnenbond geeft een prachtige aktie in het water,maar te veel word voor een vliegenhengel snel te zwaar.  Maar voor mijn 24 grammer moest dit materiaal bij uitstek geschikt zijn. Ik wilde een groot stuk aas maken en ging aan de slag met konijnenbond en veren. het resultaat werd een rond de 21 centimeter lange streamer.



Een dag later net voor het eten kon ik een klein half uurtje gaan gooien met de streamer. Omdat het best wel eens even duurt voordat een streamer van konijn nat genoeg is dat hij zinkt had ik van te voren twee koploodjes gemaakt om hem onder te krijgen,voor iedere streamer een. Wel met de bedoeling deze te verwijderen als de streamer verzadigd was. Het grote voordeel is dan wel dat je gelijk kan vissen. Nadat de streamer nat was ging het lood er af en viste ik verder zonder. Kicken, het lukte,een streamer van formaat te vissen op een plug/lepel hengel. Wat een onwijze actie heeft deze streamer zeg. Na een paar worpen klapte het eerste snoekje er op. Twee keer de lengte van de streamer was hij. Mis. In tien minuten tijd diverse kleine waterwolfen die doken naar de grote streamer. Ik vergat bijna dat mijn tijd nihil was en ik alleen maar even de streamer door het water kon halen. Nou ja,dan nog een worp en snel naar huis. Het werkte dat was al duidelijk geworden in inmiddels het kleine kwartiertje. En toen van uit het niets een grotere waterwolf die deze grote streamer ook niet kon weerstaan. Hangen,wat was dat gaaf. De eerste snoek op de streamer gemaakt voor de zwaardere hengels. En het werkt.De snoek van een centimetertje of 65 gaf mooi sport op de plughengel. na een mooie dril kon hij snel onthaakt worden en snel worden terug gezet in zijn element.




Met een voldaan gevoel ging ik weer richting huis. Dat ga ik zeker vaker doen en zeker op groter water. Echt gaaf om op deze manier met grote streamers aan de gang te gaan.



 Ideeën komen op de meest rare momenten. Vaak om vervolgens weer te vergeten. Was ik eerder al met lepeltjes bezig wilde ik ze nu hellemaal zelf maken. Uit een stukje rvs plaat werden een paar vormen gehaald en vervolgens met de hand in een S vorm gebogen. Kleur werd aangebracht met stift en afgewerkt met blanke nagellak. Ik heb altijd het idee hoe langer ik niet kan vissen hoe meer zin ik krijg om dingen te maken juist om te vissen. Het resultaat mocht er zijn vond ik. Afgezien dan van de wijze waarop de kleuren waren aangebracht. Net als een paar dagen ervoor kon ik ook deze even voor het eten gaan testen. . Ik nam mijn oude geel glas 10 grammer mee voor deze klus. Spannend zal hij het doen. Dat blijft altijd de vraag en zeker bij hand gebogen lepeltjes. Aan de waterkant gekomen bleek het water kraak helder te zijn en dan met een zonnetje. Snoek technisch waardeloos weer maar om te testen ideaal. Lepeltje in de speld gehangen een korte worp en draaien.... Wohhhhh ze zwemmen als een oude pako PS lepel en een pelikaan lepel. Wat was dit gaaf



Eigenlijk wist ik genoeg en had naar huis kunnen gaan. Ondanks dat het water er uit zag als kraanwater en ik tot op de bodem kon kijken bleef ik nog even gooien om zo te kunnen genieten van de aktie van dit nieuwe lepeltje en natuurlijk het straaltje zon. Even alle stress los laten. Zoals vaker gebeurd zag ik ook nu na de zoveelste worp  ook weer dat zich een schim los maakte van de bodem van de vijver. Een streep richting de lepel,snoek. Met zijn kieuwen wijd en bek vol open stortte hij zich op het lepeltje. Of dit het laatste eten uit de vijver was. Na een korte dril was de eerste snoek gevangen op het nieuwe lepeltje een feit.


Nadat hij was onthaakt ging hij snel terug in zijn vertrouwde watertje. En voor mij was het weer tijd om huiswaarts te gaan.


Afgelopen zondag ging ook dit lepeltje aan de geel glas en zorgde hij in Monnickendam en omgeving voor heel veel aanbeten van baars en snoek,maar zoals ik al zei dit ga je ongetwijfeld lezen op struinen door de polder.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten