dinsdag 29 maart 2016

afsluiting van het seizoen




Het is vandaag al weer 29 maart 2016. Nog twee dagen en dan sluit het seizoen voor het roofvissen op 1 april. Er mag dan niet meer gevist worden met:

- een dood visje;

- een stukje vis (ongeacht hoe groot); -slachtproducten;

-alle soorten kunstaas, met uitzondering van kunstvliegen kleiner dan 2,5 cm.

Dan is het wachten tot de laatste zaterdag van mei en die valt dit jaar op 28 mei.


Gelukkig kan er buiten roofvis ook op andere vissoorten worden gevist. Heerlijk struinen met de penhengel op karper. Of vlokvissen op voorns en winde. Maar ook op harders. En natuurlijk niet te vergeten het vliegvissen. Ook een enorm leuke bezigheid. Nee, vervelen hoeven we ons gelukkig niet. En dan heb ik het nog niet eens over het schoon maken en nakijken van het materiaal. Spullen in orde maken en dan opruimen geeft straks als je weer mag roofvissen een voorsprong.


15 april word ik geopereerd en moet dan voor 8 weken in het gips en daarna revalideren. Volgens de arts zou het 6 tot 12 maanden gaan duren voordat ik weer kan lopen. Dus hoe het er voor mij vis technisch gaat uit zien durf ik niet te zeggen. Ondanks dat kijk ik er wel naar uit. Al vanaf vorig jaar zomer kan ik letterlijk bijna niet uit de voeten. Ik koester dan ook de zeldzame momenten dat ik met mijn vismaten aan de waterkant kon zijn. En een sessie voor visblad tv mocht maken samen met Ed Stoop letterlijk in onze achtertuin.


Gelukkig zijn verder ook een hoop positieve dingen uit voortgekomen. Zo maakte ik terrible bladen. Bladen die nu op dit moment er super uit zien en het dan ook nog eens heel goed doen. Zo maakte ik twee weken geleden in navolging van de 20 mm bladen het 15 mm stompe terrible blad. Daar maakte ik een spinner met een vlieg van. Een absoluut prima draaiend spinnertje. Een spinnertje bij uitstek voor de zomer. Dan zijn er dikke voorns en baarzen mee te vangen. Maar ook vriend snoek is niet vies van dit kleinood.


De 15 mm stompe terrible spinnertjes.
Maar ook het lepels maken. Daardoor kwam het maken van spinnerblaadjes in een stroom versnelling.


Het is dan inmiddels al weer paas weekend als ik wat bladen en vliegen aan het binden ben voor andere vissers als ik besluit tussendoor de Delfin stikling te gaan maken. Dit lepeltje deed het vorig jaar al goed. Nu zijn mijn vaardigheden met het maken van bladen goed vooruit gegaan en vatte ik dus het idee op om de stikling ook naar een hoger niveau te tillen. Het steeds mezelf proberen te verbeteren is een kwaal waar ik waarschijnlijk nooit meer van af gaat komen. En zo maakte ik dan ook een stikling lepel. Ik was zeer tevreden over het resultaat en deze lichte lepel zag er super uit. Maar er super uit zien en het goed doen zijn toch twee verschillende dingen. Met Pasen kwam het er niet meer van om de lepel te testen. 



De stiking lepel.
Na Pasen is het ook al heel snel dinsdag. Vandaag moet alles hier weer naar school behalve de jongste die gaat een dag later. In de middag als de rest naar school is moet hij naar de tandarts toe. Om twee uur moet hij er zijn. Dat ik graag even naar de waterkant zou willen gaan ziet ook zijn moeder. En zo kan ik er tenslotte even tussen uit om van 2 tot 3 uur te vissen en gelijk de lepel te testen. Iets wat ik mij geen twee keer laat zeggen.

Veel tijd om te vissen heb ik niet en dan ben ik ook nog eens niet zo snel met lopen op dit moment. Dus al snel is het besluit genomen om hier om de hoek te gaan vissen. Nou ja eigenlijk meer testen. Want vorige week zag ik hier overal paaiende snoeken zwemmen. Zo ook over de voerstekken die ik vorige week gemaakt had om eens op karper te vissen. Karpers werden er niet gevangen. Maar het schouwspel van paaiende snoeken die zich kennelijk niet eens meer bewust waren van alles om zich heen afspeelde was een prachtig gezicht. En dat paaiende vissen niet eten bleek ook wel van een aantal vissers die al dagen niets meer vingen. Dat de snoek aan het paaien was hadden ze kennelijk niet eens door gehad. Nee, het idee iets te vangen had ik niet maar daar maakte ik mij het allerminst druk om. Heerlijk even naar buiten en langs het water. Even de wind door de haren en genieten van de natuur.


Voor de gelegenheid had ik mijn splitcane 10 grams spinhengel met daaronder mijn crack 100 meegenomen. De molen was recent voorzien van een nieuwe lijn van 20/00 nylon. Een dikte die het perfect doet op de 10 grammer. En uiteraard had ik voor de gelegenheid ook de stikling lepel mee genomen.


Nadat ik aan de waterkant gekomen was voorzag ik de lijn van een titanium spinstangetje waaraan de lepel werd gehangen. De eerste worp die ik maakte was niet ver uit de kant. Ik wilde eerst zien wat de lepel zou doen. Mij er ook wel van bewust dat als hij het niet zou doen ik weer naar huis zou kunnen gaan. Ik had verder geen ander kunstaas meegenomen. Best een uitdaging eigenlijk achteraf gezien. Maar gelukkig voor mij deed de lepel het super mooi. Als een traag schommelende ruizer ging hij door het water. Werkelijk een prachtig actie.


Tevreden en genietend liep ik verder langs het watertje. Ondanks dat toch met het idee om toch langzaam naar huis te gaan lopen. Dit omdat ik de actie van de lepel geweldig vond en niet het idee had nog iets te vangen. Maar dat pakte even anders uit. Een felle tik op de top van de hengel. Een tik die je ook voelt als een dikke baars tegen je kunstaas aantikt zonder te bijten. Een kolk verraadde dat er toch dat er een snoek zin in de lepel had gehad. Na zeker 5 worpen kreeg ik toch een aanbeet en kromde de splitcane zich. Heerlijk een snoek had zich vergrepen aan de stikling lepel. 


Na een korte dril kon ik de snoek pakken. De haak zat netjes aan de buitenzijde van de bek en kon met de hand los gemaakt worden. 


Na een foto momentje ging de mooie rover weer terug het water in.



Met een nog meer tevreden gevoel liep ik verder vissend richting huis. Buiten dat ik de lepel het mooi vond doen dacht vriend snoek er kennelijk ook zo over. En dat gaf mij een extra goed gevoel. Het is altijd fijn als je iets maak en het werkt goed. En zeker als het om een zelf gemaakt stukje kunstaas gaat dat dan nog blijkt te werken ook. Vlak voor het einde van het water kreeg ik wederom een tik op de hengel. Deze kromde zich en ik zag een schim weg draaien in het watertje. Hangen. Weer kon een snoek niet van de lepel afblijven. Na een mooie dril kon ook deze snoek geland worden.


Net als de vorige zat deze ook voor in de bek gehaakt en kon de haak met de hand gelost worden. En na een foto moment ging ook deze snoek terug het water in. En ik? Ik liep voldaan het laatste stukje naar huis. Een mooie afsluiting van het seizoen, twee snoeken en een goed werkende lepel.




4 opmerkingen:

  1. Een hele mooie afsluiting van het snoekseizoen John! Mooie Stikling!Hopelijk duurt het niet te lang eer je na de operatie weer wat kan lopen en vissen.
    Groet van Ton.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi afscheid van het seizoen John ! Hopelijk gaat het herstel voorspoedig en staan we weer snel aan de waterkant !
    Groeten,
    Raymond.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Mannen bedankt voor de lovende woorden. ik hoop inderdaad weer dat ik na de operatie letterlijk weer snel op de been ben. Om jullie alles alleen te laten vangen lijkt mij niet eerlijk ;-)

    BeantwoordenVerwijderen