stompe terrible 3 e versie.

Nog steeds zit ik met mijn enkel en voet thuis. Al weken zit ik aan huis gekluisterd en kom ik niet buiten. Veel lezen en af en toe wat maken houden mij letterlijk op de been. Maar ook het bezoekje van Raymond en Job die even langs kwamen. Heerlijk even lekker bij kletsen over onze mooie hobby. De laatste weken heeft het maken van spinner bladen voor mij een vogelvlucht genomen. Vele slanke terrible bladen werden reeds gemaakt. Enkel de stompe terrible, dat blad maken bleek voor een leek even iets moeilijker of.....?

Van de week begon ik aan mijn derde versie van dit blad. Ik had er de laatste weken veel over nagedacht hoe je de drie facetten er in moest maken. De eerder gemaakte twee versies waren ook goed al hadden deze geen drie facetten. Na veel materiaal te hebben verkloot lukte het me eindelijk. De stompe terrible de derde versie werd er geheel een naar mijn zin.

Zowel een 25 mm blad als een 20 mm blad werden gemaakt in messing en koper. 

De afgelopen week heb ik veel gelezen met mijn voet in stand horizontaal. en zo ook in de diverse boeken geschreven door Jan Schreiner. De vele verschillende vormen van de stompe terrible. Met vlieg ,flaptail,twister en zelfs streamer.

Een afbeelding van vier stompe 20 mm terrible spinners met een streamertje  heeft  mij doen besluiten mijn eigen gemaakte 20 mm blaadjes ook te voorzien van een streamertje.

 

In de boeken vond ik ook een spinner twister combinatie van deze stompe terrible spinnertjes.

 ik koos hiervoor de door mij gemaakte 25 mm blaadjes te voorzien van een twistertje. 

 Voor mijn koperen 25 mm blaadjes maakte ik een vlieg in het rood wit wat mooi afsteek tegen het rode blad. 

Helaas moet alles even wachten tot het de waterkant ziet. Ik heb het in ieder geval wel voor elkaar gekregen het zij na veel proberen en materiaal  verkloten om goede stompe terrible bladen te maken. Bladen waarmee ik weer mooie spinners kan maken waarbij oude tijden kunnen worden herbeleeft......

Stompe terrible

Het is al weer even geleden dat er aan mij gevraagd werd of ik buiten de slanke terrible spinners ook stompe terrible spinners zou kunnen maken.  En dan met de 15mm, 20mm en 25 mm. Op deze vraag kon ik echter geen antwoord geven. Ik had het nog nooit geprobeerd. En een 20 en 15 mm blaadje zijn ook nog eens heel klein. En daar ik bij het uitdelen van handen door mijn schepper ik ook niet bepaald achteraan had gestaan  naar mijn idee toch een uitdaging.

En zo begon ik eigenlijk min of meer voor de gein aan het maken van de stompe terrible.  Na wat geprobeerd te hebben bleek het resultaat toch niet zo heel erg verkeerd. Alleen werd mijn versie iets anders dan het origineel welke drie facetten heeft. Mijn versie is aan de onderzijde in een cup model gemaakt. En zo maakte ik mijn eigen versie van deze bladen in 15, 20 en 25 mm.

Zo van uit de hand draaide de spinnertjes prima. Maar dat wil natuurlijk nog niets zeggen hoe ze het in de praktijk doen. En zo kwam het moment om ze te testen. Hiervoor moest ik goed nadenken welke hengel ik zou mee nemen om te testen. De kleinste twee zouden op een 2 a 3 grams spinhengel gevist kunnen worden qua bladmaat. De 25 mm stompe terrible daarin tegen op een hengel van 5 gram.

Mijn keuze viel op mijn pelikaan hengeltje. Wel is waar een 6 grammer maar gevoelig genoeg om de kleinste spinnertjes ook mee te kunnen vissen zoals al eerder gebleken was bij het testen van de Ben Pont spinnertjes. Een test momentje voor de stompe terrible spinnertjes volgde.

Eerst werd het 15 mm stompe terrible spinnertje aan de lijn gehangen. De eerste worp en ….prachtig. Het spinnertje draaide als een tierelier en was zelfs nog voelbaar op het pelikaan hengeltje. Ik was zeer tevreden over het resultaat van het spinnertje en wisselde hem met de 25 mm. Ook dit spinnertje deed het bijzonder goed. Ze draaide zoals de fabrieks bladen dat ook doen. Heerlijk als je iets maak en het is gelijk goed.

En zo wisselde ik de 25 mm met het 20 mm spinnertje. Waarom ik eigenlijk na de 15 mm de 25 probeerde en niet eerst de 20 mm weet ik eigenlijk ook niet. Maar het feit blijft dat op de tweede worp het 20 mm spinnertje vol gepakt werd door een mooie snoek.

 De snoek die het kleine spinnertje met veel geweld pakte in het heldere ondiepe water. Een mooie dril volgde en kort hierna kon de snoek geland worden.

 Een mooie rover uit de polder die niet van mijn zelf gemaakte stompe 20 mm terrible spinnertje kon af blijven. 

Met een heerlijk gevoel ging ik naar huis. Ze doen het.

Inmiddels zijn er al vele meer gemaakt.

 Eigen gemaakte bladen en spinners.15 , 20 en 25 mm.

 Mijn eigen hand gemaakte versie van de stompe terrible.

Deze moeten helaas wachten tot ik weer uit de voeten kan. Letterlijk deze keer. Al weken tob ik met wat ze zeiden een ontsteking in mijn enkel. Na bezoek gisteren aan het ziekenhuis kon dat niet helemaal bevestigd worden. Duidelijk was wel dat er iets goed mis was. Maar wat dat word verder onderzocht. Voorlopig zit ik met mijn been omhoog en aan de medicatie en zal er van vissen weinig komen. Ik heb in ieder geval wel iets om naar uit te kijken. Isn’t it terrible…….

 Wachtend op betere tijden.

 

Motief.

Van de week heb ik eens geprobeerd om wat motief in mijn lepels te maken. Dit om nog meer trilling en effecten van het licht te krijgen. De eerste lepels waren al redelijk na mijn zin en hierdoor kwam ik op het idee eens een terrible blad te maken met motief. 

 De eerste lepeltjes met een motief er in gemaakt.

 Mijn keuze viel op het grootste door mij zelf verzonnen en gemaakte terrible blad van 8,5 centimeter. Gisteren nog een plat stukje koper en nu in combinatie met een door mijn gemaakte streamer op een enkele haak, een prachtige onverzwaarde spinner van ca 27 centimeter lang . Geschikt voor de 24 grams plug/lepel hengel en natuurlijk zwaardere hengels. Of het gelukt is? ...

  De 8,5 centimeter terrible een spinner met motief.

Home made Stikling lepels.

Het is al weer even geleden dat ik van Daan een grote Delfin Stikling lepel kreeg nog in de originele verpakking met opschrift Lette Dorgesluk. 

Dit houdt in dat dit een lichte versie van deze lepel is. De versie waar wijlen Kees Ketting zoveel over had geschreven en geprezen. Deze grote stikling wilde ik in de verpakking houden en hij kreeg een mooie plek in mijn vitrine kast.

Een aantal weken geleden werd ik verrast door Joop. Joop had mijn een originele Stikling voor de 10 grams hengel gestuurd. Ook een zo geheten Lette Dorgesluk. Deze lepel was er een die ooit in het bezit was geweest van Kees Ketting. Al jaren had ik gezocht naar deze lepels en ik was al blij toen ik vorig jaar ontdekte dat ze weer verkocht worden. Helaas alleen de zwaardere versies. Maar niet te min zijn dit ook vangers van de bovenste plank gebleken. Iets waar ik in een eerder stukje al eens iets over had geschreven.

Graag wilde ik kijken hoe deze lepel viste. Maar het idee hem kwijt te kunnen raken weerhield mij hiervan. Na jaren lang zoeken was ik zelf nog nooit een originele stikling lepel tegen gekomen. Ik was dan ook enorm blij met de twee lepels welke ik had gekregen. Nee, als ik er al iets mee wilde moest ik zorgen voor lepels waar ik wel mee zou kunnen vissen. Maar een stikling na maken dat zou niet mee vallen.

Als je de stikling lepel goed bekijkt zie dat deze een lichte banaanvorm heeft maar dan ook nog eens een met een V-vorm. Een V-vorm zoals een kiel van een boot. Ik ben beslist geen metaal bewerker maar van huis uit gewoon een agrariër maar daardoor juist wel de drive om te denken in oplossingen en aanpakken. Ik heb in mijn directe omgeving ook niemand die in de metaal bewerking zit die tips en tools kon geven.

Maar met een gezonde dosis frisse moed en doorzetting vermogen ben ik aan de slag gegaan. Met hamers, ijzerzaag en vijlen ben ik begonnen aan de klus. En ik kan zeggen dat viel zeker niet mee.

 Nog geheel in ruwe vorm.

    Klop klop het word een lepel

 En klaar en in de juiste vorm.

              Na enige arbeid het eerste resultaat.

Maar na veel proberen zonder op te geven lukte het me. Mijn home made stikling lepel was geboren. Ik maakte er twee. Twee die in mijn ogen redelijk overeen kwamen met het origineel welke ik van Joop had gekregen.

 Nadat ik de lepels had voorzien van splitringen, wartel en haak lag ik ze op de digitale weegschaal. Deze gaf slechts vijf gram aan. Vijf gram en dat terwijl de originele Delfin Lette Dogesluk van Joop tien gram woog. Mijn lepel was dus de helft lichter dan het origineel. Als deze lepel het zou doen zou hij uitermate geschikt zijn voor hengels met een vermogen vanaf 5 gram. En als het origineel al traag te vissen zou zijn zou er met mijn creatie nog trager te vissen moeten zijn. Maar dat waren allemaal nog maar de ideeën die door mijn hoofd spookte. Om uit vinden hoe dat in de praktijk uit zou pakken moet je toch naar de waterkant toe.

 Het origineel van Joop naast de test exemplaren.

 Beide test exemplaren voorzien van splitringen en haken.

 Op een regenachtige middag in de vakantie zitten mijn kleine vismaatje en ik de regen weg te kijken. Binnen zitten wat een straf. Maar om kleddernat te worden nee, ook weer zo iets. Dan half in de middag klaart het op. Tenminste het stopt met regenen. Wat blijft is de wind en de bewolking. Twee ingrediënten die ik graag heb bij het vissen. Het duurt ook niet lang of mijn kleine vismaatje vraagt of we kunnen vissen. In de kast liggen dan nog steeds twee lepels. Lepels met een brandend verlangen om door het water gehaald te gaan worden. Ik stel dan mijn kleine man voor om deze lepels even snel te gaan testen en leg hem uit dat de tijd om te vissen beperkt is. Binnen vijf minuten staan we klaar om naar de waterkant te gaan gepakt en gezakt en met de twee home made lepels.

Aangekomen aan de waterkant moeten we echt zoeken naar open stukken water. Het groen viert hier hoogtij. Ik kan mijn niet herinneren dat het groen hier ooit zo hoog heeft gestaan. Vissen is hier bijna niet mogelijk. Gelukkig weet ik nog water omringt door bomen waar schaduw is. Hier groeien de waterplaten minder hard. Het is dan ook in dit water dat ik de lepel kan proberen. Ik had die dag mijn oude Ben Pont allround meegenomen. Een heerlijke glashengel gemaakt op een Hardy fibatube blank met daaronder mijn groene crack 100 voorzien van verse 18/00 Stilon nylon lijn.

Dan de eerste worp vlak langs de kant en een meter of tien van mij vandaan. Meer is niet nodig. Ik wil weten hoe de lepel het doet. Altijd spannend om mee te maken. Je afvragend of al je arbeid vruchten geeft en je een goed stuk kunstaas heb gemaakt. Of dat je er nog aan moet sleutelen. Kunstaas moet voor mij een goede actie hebben. Een actie die door jarenlange ervaring van vissen en observeren in mijn hoofd zit. Ik kan mijn geluk dan ook niet op als ik begin met het binnen draaien van de lepel. Hij zwemt als een voorn. Wat een prachtige actie. Lichte schommelend en rustig uitslaand. Net een voorn die net onder de oppervlakte op zijn gemak naar een prooi in de wateroppervlakte zoekt. En ook de kleine man bevestigd dat de lepel net zwemt als een visje. Wohh, hier ben ik heel blij mee. Dan werp ik de lepel richting de overzijde van het water en vist hem langzaam terug. Wat is dat genieten. Dan in de midden van het water, als we allebei naar de actie van de lepel staan te kijken zien we op een paar meter van de lepel een streep door het water gaan. Een streep die in een lijn naar de lepel gaat. Ik hoor de kleine man nog net vragen. Wat is dat pap? Als de hengel al in een mooie bocht wordt getrokken en een kolk zich aftekent in het water, Hangen.

De eerste snoek die niet van de lepel af kon blijven hangt aan de andere kant van de lijn. Een snoek die het er zelfs voor over had om de lepel over langere afstand te komen halen. Heerlijk, wat een dril. De snoek die flink door heeft dat hij zich vergist heeft gaat voor goud en tot twee keer toe moet de slip bijspringen. Naast mij staat de kleine man al klaar met het net. Hij staat nog net niet te springen van opwinding. En als de snoek dan klaar is scheppen we hem samen. De lepel zit prachtig voorin de bek van de snoek. En zonder al te veel moeite kunnen we de snoek onthaken en kan hij terug in zijn vertrouwde watertje.

 Net als het origineel een rode streep met stift aangebracht.

 Goeie lepel pap hoor ik de kleine man zeggen als we rustig verder lopen. En ik? ik loop te genieten. Te genieten van de lepel, de vis en boven al van de kleine man met wie ik dit alles kan delen en die zichtbaar geniet. Een stukje verder is het al weer snel raak en snoek nummer twee duikt vol overgave op de lepel. En wederom volgt een mooie dril het kan niet op.

 Na ook deze mooie snoek te hebben onthaakt besluit ik te wisselen en te kijken hoe het met het andere exemplaar van de lepels is gesteld.

Nadat ook deze lepel voor de kant het water in gaat zie ik dat ook deze lepel dezelfde prachtige actie heeft als het andere exemplaar waar we al twee snoeken mee mochten vangen. Rustig lopen ik en mijn maatje vissend verder. Mijn maatje raakt van alles wat hij zojuist heeft meegemaakt niet uitgepraat. En dat daardoor de aandacht verslapt blijkt als een dikke snoek in de midden van de vijver waar we dan inmiddels zijn aangekomen naar de lepel duikt. En ik zie alleen de schim. Half luisterend naar mijn maatje en kijkend naar de lepel sla ik. Mis hoor ik naast mijn zeggen en lachend kijk ik hem aan. Inderdaad mis.

Als ik dan op mijn horloge kijk zie ik dat het langzaam tijd gaat worden om richting huis te lopen.  En zo gebeurt het dat we langzaam vissend weer terug lopen. Zo nu en dan nog een worp maken. Halverwege missen nog een snoekje. Maar ons kan dat al lang niet meer schelen. Vlak bij huis is het dan als nog raak en vangen we nog een snoek aan de zelf gemaakte Stikling lepel.

  De derde op de home made stikling.

 Met een voldaan gevoel komen we thuis. Mijn kleine vis maatje raakt niet uitgepraat. En ik? ik ben blij dat ik een super goede lepel heb mogen maken.

Het is dan al avond als ik besluit om een kleinere versie van de stikling te maken. Na een avond flinke arbeid lukt het mij om deze lepel te verkleinen. Deze verkleinde versie weegt slecht 3 gram. Ideaal voor de 3 tot 5 grams spinhengel.

De andere dag loop ik al vroeg langs de waterkant met mijn vis maatje en hebben als missie het testen van het kleine lepeltje. Ook dit lepeltje heeft dezelfde mooie actie als zijn grotere broers. Het duurt ook niet lang voor de eerste rovers worden gehaakt baars. 

 De eerste aan de 3 grams stikling.

En niet te zuinig ook de ene na de andere word gevangen met het 3 grams home made Stikling lepeltje.

Het zijn geen grote baarzen maar het plezier is er zeker niet minder om.

 Als de tijd verstrijkt word het steeds warmer en in de volle zon vissen zonder windje is geen pretje te horen aan mijn maatje. Ik besluit dan ook dat het mooi is geweest en lopen we lekker naar huis voor een koele versnapering.

Inmiddels heb ik ook de grootste maat stikling gemaakt en deze weegt slechts 7 gram. Deze heb ik even snel door het water gehaald voor ons huis. Ook deze heeft dezelfde prachtige actie als de twee kleinere versies. Als ik alles op een rijtje zet zijn er weer drie goede lepeltjes gemaakt voor de ultra lichte en lichte visserij.

  5 grams stikling lepels in koper, rvs en messing.

  Boven het origineel ooit van Kees Ketting geweest.

Lepels die ik zeker in de herfst en winter veel zal gaan inzetten. Ook ga ik nog kijken of ik enkele haken kan vinden die op de kleinere versies passen en daar mee testen.

              Inmiddels een mooi voorraadje gemaakt.