woensdag 23 augustus 2017

vlokvissen en stickling



Het is dinsdag avond als mijn vrouw en de twee oudste naar opa en oma gaan. De jongste heeft geen zin, die wil vissen. Nadat we een dag daarvoor even het Krokodil lepeltje hadden getest, wilde hij nu ook vissen op voorns. Maar dan wel met zijn eigen hengeltje. Na kort overleg hebben we groen licht om er samen op uit te trekken. 

Ik had ondertussen al weer wat krokodil lepeltjes erbij gemaakt. Maar nu met een kortere haaksteel dan de eerste versie om zo eens te kunnen zien of het veel verschil gaat maken. Ik zelf neem mijn rapier mee deze avond en de lepeltjes met de kortere haken. Haken die ik eerder op de dag had gekocht en op de lepeltjes gemonteerd had. Op de dag zelf had ik ook nog wat lepeltjes kunnen maken. Ik heb er nu even genoeg om te kunnen testen. Ik ben enorm benieuwd of het iets uit zal gaat maken.


Dan is het al weer tijd om er op uit te trekken en samen met de jongste loop ik bepakt en bezakt de deur uit. En na ongeveer een kwartiertje lopen komen we bij het mooie polder watertje waar we veel activiteit aan de oppervlakte zien. Hier besluiten wij te gaan vissen.


Eerst zorg ik dat de spulletjes van de kleine man in orde zijn zodat hij kan vissen. Ik vind het belangrijk dat de kleine man goed beslagen ten ijs kom en zijn visje kan vangen en daar een hoop plezier aan kan beleven. Ik zorg dat zijn spinhengeltje voorzien word van een vlok dobbertje en een haakje en uiteraard een loodje. Nu nog wat made op de haak prikken en alles is gereed. Werpen kan hij al zelf. Alleen bij het onthaken  moet ik zo nu een dan wel nog bijspringen.


De kleine man begint met vissen en vangt de ene voorn na de andere. Ik zie zijn konen steeds roder worden.


Prachtig vind hij het. En ik staat te genieten.  Een hele hoop voorns  later vraagt hij of ik niet wil vissen. Kan wel alleen hoor pap zegt hij. 

Dan tuig ik mijn rapier op en knoop het kleine lepeltje aan de lijn en begin dan ook met vissen.

Ik blijf wel naast hem staan en houd hem nauwlettend in het oog en zo nu en dan help ik met het onthaken. 



Het duurt voor mij niet lang of de eerste voorn meldt zich ook bij mij maar dan op het lepeltje. En zo gebeurd het dat we bijna gelijk op gaan. Samen vangen we de ene voorn naar de andere.



Ik vang tussendoor ook de nodige baarzen. Baarzen die geen zin hebben in de made van de kleine man want die vangt er geen een. 


De voorns zijn nu zo gretig dat ik niet duidelijk kan zeggen of de kortere haken op de lepels veel beter zijn. Daar zal ik eerst nog wat meer mee moeten vissen voor ik dat met zekerheid kan zeggen. Gezien het aantal vissen die ik vang aan het kleine krokko lepeltje doen ze het in ieder geval wel.
Maar ondertussen staan wij samen te genieten. Heerlijk een vader en zoon uurtje.



Het lepeltje doet zeker niet onder voor een trosje made gevist onder een vlokdobbertje. Dat is toch iets wat ik zelf niet had verwacht.





En dan is het bijna al weer kwart over negen. De polder gaat sluiten, het licht gaat langzaam uit. En wij pakken onze biezen en lopen richting huis. Het word nu snel donker. Onderweg zien we nog vleermuizen vliegen wat de kleine man helemaal geweldig vind. Zeven hebben we er geteld als we thuis binnen stappen. Zijn moeder en grote broer stappen een paar minuten later ook binnen. En de kleine man verteld honderd uit over zijn belevenis in de polder voordat hij onder de douche door word gehaald en in zijn pyjama word gehesen en zijn mandje in moet. Een heerlijke avond die met al het geld van de wereld niet te koop is.


Dan volgen er wat doe dagen. De vakantie vliegt voorbij en het is inmiddels al weer vrijdagmiddag. Ik zit na het boodschappen ritueel aan de tafel. De tafel waar op dat moment het doosje lepeltjes ook nog staat. Wat zijn het fijne lepeltjes geworden. Echte ultra lichte lepels die vangkracht hebben. Hoe het komt weet ik niet maar ik krijg het idee om een stickling lepeltje te maken in de grote van het eerste krokodil lepeltje. Ik moet wel om mij zelf lachen. Een stickling lepel heeft een totaal andere vorm als een krokodil lepel. Het model is te vergelijken als een romp van een boot met een kiel. Grote modellen had ik al eens met succes gemaakt maar een hele kleine dat is een heel ander verhaal.



Nadat ik een vorm op het metaal had geschetst en deze er voorzichtig had uitgehaald begon ik te vijlen tot ik mijn ogen een redelijk vorm had om in model te maken. Nadat deze vorm klaar was haalde ik nog twee stukjes uit het metaal. Deze stukjes bewerkte ik tot ze de gewenste vorm hadden en na mijn idee redelijk op een stickling lepel gingen lijken. 




Nadat ik ze met een vijltje nog wat had bijgehaald was ik tevreden. Zo daar lagen twee ze dan twee test lepeltjes van het stickling model alleen dan in een miniatuur model.



Ik plak dan op beide nog een rode streep van folie en buig twee achtjes waar ik net als bij de andere lepeltjes de haakjes aan bevestigd. Dan zijn de lepeltjes klaar.


Een blik op de klok zegt mij dat het bijna half vijf is geworden. De vrijdag middag borrel zal ik overslaan want ik heb nog een half uur om even snel naar het kleine slootje achter het huis te lopen om even te zien hoe de mini sticklings het zouden doen. Met enige haast pak ik mijn floret. Het hengeltje heeft een vermogen van drie gram. Het hengeltje is een stuk korter als mijn rapier en heeft een lengte van slechts 1.52. Onder de floret hang ik een molentje welke is opgespoeld met een 14/00 nylon lijntje.


Net als afgelopen week hang ik het lepeltje aan een staaldraadje welke is voorzien van een kleine speltsluiting. Ook in het kleine slootje zwemmen snoekjes. En gezien het feit dat ik er daar in de afgelopen week al heel wat van op het kleine krokodil lepeltje had gehad een goed besluit naar mijn idee. 

Dan snel naar het slootje. Zouden ze het doen. Het zou wel heel apart zijn bedacht ik mij drie lepels vanuit de hand schetsen en maken die het doen.

Dan ben ik bij het slootje en werp rustig uit. Dat gaat goed. Ik krijg het lepeltje een aardig eindje weg. Rustig draai ik binnen en ik zie het lepeltje bewegen. Aan de beweging zie ik het al. De kleine stickling zwemt zoals zijn oude grotere broer. De stickling heeft een iets meer uitslaande actie aan de achterzijde als de krokodil lepeltjes. Iets wat de originele sticklings ook hebben. Snel wissel ik van lepeltje en hangt het andere test exemplaar aan de spelt. Ook deze doet het net eender als het andere lepeltje. Rustig loop ik iets verder en vis rustig door met dit lepeltje. Dan een vinnige tik op de top. Een baars heeft zich vergrepen aan het lepeltje en de eerste vis op het nieuwe lepeltje is een feit.


Dan zie ik dat het tijd is om te gaan eten en rustig loop ik naar huis. Dan is het net herhaling van de week er voor. Ik krijg een nog aanbeet en nadat ik de vis binnen haal zie ik dat dit een voorn is. Nadat de voorn is terug gezet loop ik voldaan verder naar huis. Dit smaakt naar meer.



Zaterdag krijg ik de kans om er nog eventjes op uit te gaan. Ik besluit net als de dag ervoor de floret mee te nemen. Het waait aardig hier. Eigenlijk net te hard voor de ultralichte visserij. Ik besluit eerst richting de polder te gaan. Daar aangekomen zie ik dat er een flinke kabbel op het water staat. Ik krijg het voor elkaar om toch met het stickling lepeltje te vissen. Het duurt niet lang of ik van de eerste vissen. Voorns en baars door elkaar. 



Dit lepeltje is ook net als de krokodil top. Ik sta te genieten. Na een uurtje besluit ik de woonwijk in te gaan. Iets dichter bij huis en net wat minder wind om het daar nog eventjes te proberen met de stickling. En ook daar kunnen zowel voorns als baarzen er niet van af blijven. 



En als mijn uurtjes er op zitten ga ik voldaan naar huis Wat een week was dit. Drie goede lepeltjes gemaakt. Lepeltjes waar voorns , baars en al snoeken mee gevangen zijn. Echt een aanwinst voor de ultra lichte visserij Wat een mooie afsluiting van de vakantie. En ondanks ik weer moet werken zal ik er zeker weer regelmatig op uit trekken  om te vissen. Het zal alleen maar beter worden straks als al het groen langzaam gaat afsterven en weer meer water bevisbaar gaat worden.




6 opmerkingen:

  1. Kunstig hoor, die mini lepeltjes. En leuk dat ze zo goed vangen. De tijd van het kunstaasvissen komt er weer aan en ik ga ook zeker weer op pad met ultralicht materiaal.

    Robert

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk stukje weer John, fijn dat je weer aan het schrijven bent!
    Groet,
    Floris

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Floris dank je wel. ik hoop weer veel stukjes te kunnen gaan schrijven.MVG John.

      Verwijderen
  3. Je maakt het me wel moeilijk John met deze verslagen, kan alleen nog met een stoeltje aan de waterkant vissen,te lang staan is nog onmogelijk,kan niet wachten om met de spinhengel aan de slag te gaan en dan wil ik er wel een lepeltje proberen John,leuk he! met de knapen vissen,die van mij vonden het vroeger ook machtig om mee te gaan tot de meiden aan hun hengel kwamen hangen ,toen was het over, john geniet ervan zolang het kan,
    gr Dre

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Andre ik hoop dat je snel op knap dan komt het met die lepeltjes tzt wel goed ;-).Wat die kleine mannen betreft heb je helemaal gelijk ik weet mijn tijd ook nog. Dus genieten doe ik er zeker van zolang ze nog willen. MVG John.

    BeantwoordenVerwijderen