herintreder

Afgelopen zaterdag ben ik in het bezit gekomen van een mooie baitcaster van splitcane 12 tot 16 gram. Gebouwd door Eric Terluin. Dat Eric zijn vak serieus neemt zie je aan al zijn hengels. Tot in de puntjes perfectie. Voor deze schoonheid moest ik wel mijn gele fairplay snoekbaars hengel weg doen. Ik weet dat ik daar mijn maatje een groot plezier mee heb gedaan ,en dat hij deze de hengel in tegenstelling met mij hem wel zal gaan gebruiken,en daar is ie tenslotte ook voor.

Eind jaren 90 en begin 2000 viste ik veel met baitcasters in de Rotte en omgeving. Na een klungelige start en volhouden kon ik er mee lezen en schrijven. Vogelnestjes zo worden de pruiken die je gooit als je niet remt genoemd, voor vele een reden om te stoppen met de reel en baitcaster. Ik overwon en kon er veel grotere pluggen en shads mee vissen. Dit scheelde mij veel nieuwe molens kopen. Velen vertoonde in no time slijtage  op de assen door het grotere aas en pluggen.

Door verhuizing en daar door meer polderwater en andere ondiep water in de buurt ben ik eigenlijk alleen maar lichter gaan vissen,en verdween de baitcaster en reel een beetje uit mijn visleven. Tot zondag,toen had ik even een uurtje om weer eens te gooien met de nieuwe  baitcaster. Gezien het feit dat de meeste water wat ondiep zijn hier  koos ik voor lichte pluggen welke niet te diep zouden gaan. Mijn keuze viel op de good old rapala jointed en de mid minus. Twee toppers uit de oude doos. Opgetogen gegaan naar een breder water gewapend met de baitcaster en reel welke volgespoeld was met verse 25/00 nylon.

Nou dat viel even tegen. Na een paar jaar niet met de reel te hebben gevist viel het zwaar tegen. Een paar keer een klein pruikje welke er gelukkig zo uit waren. Na een minuut of 15 ging het werpen beter en werd zo waar de mann's plug aangevallen door een snoekje. Mis maar dat kon de pret niet drukken. Gaande weg kreeg ik steeds meer plezier in het werpen . Ik zag in de midden een paar dikke baarzen de minus volgen met het idee om hem waarschijnlijk op te peuzelen. Echter werd dit wreed verstoord door vriend  Esox die zich vol op het plugje storte. Na een korte heerlijke dril op het lichte baitcastertje kon het snoekje worden geland. Niet groot maar heel mooi getekend en van kleur.

Na deze snoek kwam ik aan het einde van dit stukje water en besloot de minus te wisselen voor de 11 cm rapala jointed. Dat deze ook nog zeer gewild is bleek al snel toen een kleine waterwolf hem greep. Bijna net zo groot was ie. Na een kortstondig verblijf op het droge kon hij zijn eerste ervaring met een visser gaan verwerken in zijn vertrouwde omgeving.

Na nog tot twee keer toe een misser te hebben gehad van een dikke tachtiger die waarschijnlijk de klappen van de zweep wel kon,loste ik ook nog een mooie snoek op de one minus. Eigenlijk kon het me niet veel schelen. Het weer onder de knie krijgen van het werpen met een baitcaster en reel vond ik geweldig. Het is net als fietsen verleren doe je het niet hellemaal maar na lange tijd er weer op stappen valt niet mee .Leuk om te ervaren dat de twee top pluggen welke ik vanmiddag bij mij had nog steeds vangers van de bovenste plank zijn. Ik weet zeker dat ze wat vaker zwemles gaan krijgen. Met een klein vooraadje vitamine V (vissen),keer ik huiswaarts,klaar voor weer een drukke  werk week.